Sekiro: Shadows Die Twice

Μαζοχισμός με άρωμα Ιαπωνίας.

Στα The Game Awards 2017 οι φίλοι του Bloodborne εκστασιάστηκαν στην όψη ενός σκοτεινού τρέιλερ που ανέγραφε το όνομα της FromSoftware στο τέλος του. Όλοι νόμιζαν πως επρόκειτο για κάποιο sequel του δημοφιλούς αποκλειστικού τίτλου του PS4 και δεν υπήρχε ον σε αυτό τον πλανήτη, με gaming διαστροφές, που να ικανοποιήθηκε από αυτό το teaser και δεν ανυπομονούσε να μάθει περισσότερα. Στην τελική χρειάστηκαν έξι μήνες και ο ερχομός της E3 2018 για να μάθουμε πως η FromSoftware αποφάσισε να παίξει τα ρέστα της φεύγοντας μακριά από το σύμπαν των Soulsborne games για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια που το επισκεπτόταν συχνά-πυκνά κερδίζοντας αναγνώριση και βραβεία. Η αποκάλυψη του Sekiro: Shadows Die Twice προκάλεσε τον ενθουσιασμό εκατομμύριων fans ανά τον κόσμο, είτε επειδή έχουν σπαταλήσει αμέτρητες ώρες πεθαίνοντας ξανά και ξανά παίζοντας τα μεγαλύτερα αδερφάκια του, από την ίδια εταιρεία ανάπτυξης, είτε επειδή η πετυχημένη υλοποίηση του ιαπωνικού του setting κατάφερε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία να τραβήξει πάνω της τα βλέμματα. Η Microsoft είχε έτσι και αλλιώς μία ιδιαίτερα φανταχτερή press conference, όμως η παγκόσμια πρεμιέρα του Sekiro αποτέλεσε highlight όχι μόνο της παρουσίασης της, αλλά και ολόκληρης της καλοκαιρινής έκθεσης.


Το development του Sekiro ξεκίνησε στα τέλη του 2015, σε μία περίοδο όπου η FromSoftware είχε αράξει από το πετυχημένο λανσάρισμα του The Old Hunters DLC του Bloodborne. Παράλληλα, πλησίαζε και η κυκλοφορία του Dark Souls III για το οποίο δεν χωρούσε αμφιβολία πως θα συνέχιζε στην εξαιρετική πορεία που διέγραφε όλα αυτά τα χρόνια η εταιρεία. Πάνε όμως τα κάστρα, τα μπουντρούμια και οι ψυχές. Πλέον έχουμε να κάνουμε με Ανατολή, σαμουράι, νίντζα και όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την φεουδαρχική Ιαπωνία. Δεν είναι ούτε Demon’s Souls, ούτε Bloodborne και σίγουρα ούτε Dark Souls. Η έκδοση του παιχνιδιού από την Activision έφερε το πολυαναμενόμενο Action-Adventure σε όλες τις πλατφόρμες σε αντίθεση με τα πρώτα δύο, τα δικαιώματα των οποίων άνηκαν στην Sony. Η συμμετοχή της εν λόγω εταιρείας προβλημάτισε αρκετούς fans, άσχετα που το μόνο στο οποίο παρέβη ήταν η διατήρηση του “Shadows Die Twice” στον τίτλο του. Το hype τονώθηκε στο άκουσμα πως για ακόμα μία φορά ο Hidetaka Miyazaki θα ηγούταν της ανάπτυξής του. Ο τρελός αυτός Ιάπωνας έμελε να αποκαλύψει στην συνέχεια πως το Sekiro παραλίγο να κυκλοφορήσει ως κομμάτι του Tenchu franchise, αλλά η φιλοδοξία του νέου του project τον οδήγησε στο μονοπάτι της νέας IP. Όπως θα διαπιστώσετε στο παρόν review, η απόφαση αυτή ήταν το λιγότερο ολόσωστη.

Ο πιο άτυχος κοτσίδας
Εκεί που νομίζαμε πως έστω το Ghost of Tsushima θα μας εκπλήρωνε τα όνειρα ενός πετυχημένου video game στην Ιαπωνία, το ξάφνιασμα που επέφερε το reveal του Sekiro δεν είχε όμοιό του. Η FromSoftware ίσως επέλεξε την καλύτερη περίοδο για να βασιστεί, αφού η Sengoku era στα τέλη του 16ου αιώνα είχε στιγματίσει την ιστορία του έθνους. Όσοι γνωρίζουν τα όσα γίνονταν εκείνη την εποχή, τους αιματηρούς πολέμους και τις συντριπτικές κατακτήσεις, θα αντιληφθούν ευθύς εξαρχής πως η FromSoftware πέτυχε το επιθυμητό κλίμα που πραγματεύεται τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής των σαμουράι πολεμιστών και φυσικά των λατρεμένων μας νίντζα. Πρόκειται για μορφές και γεγονότα που θα ζήλευε και θα θαύμαζε κάθε ενδιαφερόμενος αυτής της κουλτούρας. Έτσι λοιπόν γνωρίζουμε τον πρωταγωνιστικό μας χαρακτήρα, έναν ανώνυμο αρχικά shinobi της τότε εποχής, που αργότερα απέκτησε το παρατσούκλι “Wolf”.

Πραγματοποιώντας μία σύντομη αναδρομή του παρελθόντος βλέπουμε τον ίδιο σε πολύ νεαρή ηλικία να επιβιώνει στο πεδίο της μάχης. Έχοντας χάσει τα πάντα πια, επέλεξε να ακολουθήσει έναν μεγαλοπρεπή πολεμιστή που του χάρισε την ζωή, μαζί με μία χαρακιά στο πρόσωπο. Πολλά χρόνια αργότερα ο μικρός εξελίχθηκε σε έναν ικανότατο shinobi και ανέλαβε την αποστολή που αργότερα άλλαξε καταστροφικά όλη του την ζωή. Συγκεκριμένα, του ανατέθηκε η προστασία ενός νεαρού άρχοντα ονόματι Kuro, στη διαφύλαξη του οποίου έπρεπε να αφιερώσει την ζωή του. Στις φλέβες το μικρού έρεε το αίμα μίας σημαντικής γενιάς, αφού ο Kuro ήταν ο τελευταίος απόγονος του λεγόμενου Dragon Heritage. Η θεά τύχη έπαιξε άσχημα παιχνίδια στον πρωταγωνιστή μας, αφού ο προστατευόμενός του έγινε στόχος της τρομακτικής Ashina Clan. Η αναπόφευκτη μάχη του με έναν από τους ηγέτες της Ashina είχε κάθε άλλο παρά αίσιο τέλος, αφού ο shinobi έχασε το χέρι του και θεωρούταν νεκρός την ίδια στιγμή που ο Kuro έπεφτε θύμα απαγωγής.

Ο θάνατος δεν ήταν η πραγματική μοίρα του main χαρακτήρα, αφού μετά τα δυσάρεστα για αυτόν γεγονότα ξύπνησε σε ένα ναό, έχοντας ένα σκελετωμένο-μηχανικό χέρι στα όρια του καγκουροφτιαγμένου. Λες και δεν ήταν αρκετά φρικιαστικό το όλο θέαμα, φανταστείτε τον τρόμο που βίωσε ο Wolf όταν ο πρώτος με τον οποίο μίλησε από την στιγμή που βρήκε τις αισθήσεις του ήταν ένας κακάσχημος γέρος. Ο σοφός γεροξεκούτης εξήγησε πολλά στον πρωταγωνιστή που πλέον απέκτησε το παρατσούκλι Sekiro, που στα ιαπωνικά σημαίνει “One-Armed Wolf”, χάρις στη νέα κατάστασή του. Κάπου εκεί ξεκινούν οι άθλοι του Sekiro, αφού οφείλει να τιμήσει τον κώδικα των shinobi και να ανακτήσει την τιμή του, εντοπίζοντας και σώζοντας τον μικρό άρχοντα, ξεκινώντας ένα ταξίδι γεμάτο απειλές.. Ο κίνδυνος για spoilers μας αποτρέπει από οποιαδήποτε περαιτέρω εξήγηση του σεναρίου καθώς μπορεί να σας καταστρέψει την εμπειρία, ωστόσο δεν μπορούμε να μην ξεκαθαρίσουμε πως η συνέχεια είναι συγκλονιστική. Η κατάταξη του Sekiro: Shadows Die Twice στην κατηγορία των Action-Adventure ανάγκασε την FromSoftware να δώσει έμφαση στην πλοκή του παιχνιδιού, κάτι που, παραδόξως, πέτυχε περίτρανα.


Δεν μας είχε συνηθίσει σε τόσο καλογραμμένα storylines και είναι πρωτόγνωρο το πόσο κοντά νιώσαμε στον Sekiro, πόσο τον λυπηθήκαμε για τα τρομακτικά του εμπόδια και τα τεράστια βάσανά του. Μέσα στο σκοτάδι που χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο μέρος του σεναρίου θα κληθείτε να πάρετε και σημαντικές αποφάσεις, που οδηγούν με την σειρά τους σε τέσσερα πιθανά endings, καθένα πιο φρικιαστικό από το προηγούμενο. Το σενάριο των τίτλων της σειράς Soulsborne δεν ήταν σε καμία περίπτωση ο λόγος για τον οποίο φημίζονταν, οπότε το Sekiro τα ξεπερνάει αβίαστα σε αυτό τον τομέα, αφού είναι ιδιαίτερα βαθυστόχαστο και πετυχημένο. Η πλοκή εξελίσσεται με πολύ ευθύ τρόπο για video game που έχει τον Miyazaki για director, πράγμα που υποδηλώνει πως υπήρξε μεγάλη πρόοδος στο αναπτυξιακό κομμάτι. Συνολικά η FromSoftware δημιούργησε έναν τίτλο που διακρίνεται για την υπόθεσή του και μπορεί να έχει πιο open world προσέγγιση και όχι τόσα linear μονοπάτια, αλλά για τον Sekiro υπάρχει μόνο ένας δρόμος, αυτός της εκδίκησης.

Dark Souls…είχαμε
Παρότι το Sekiro ανήκει σε έτερο genre, δεν θα μπορούσε να μην συγκριθεί σε πολλά σημεία με τους “προκατόχους” του. Μετά από πολλά χρόνια η FromSoftware ξεφεύγει από τα καθαρόαιμα Action RPG και μας προσφέρει ένα εκ διαμέτρου διαφορετικό Action-Adventure. Συνεπώς, μην περιμένετε να ξεκινήσετε το Sekiro και να συναντήσετε χαρακτηριστικά όπως η δημιουργία χαρακτήρα, classes, upgrades στα όπλα σας (στο όπλο σας in this case) ή κάποιο multiplayer. Όλα τα παραπάνω ανήκουν στο παρελθόν, αλλά η αγαπημένη σας FromSoftware δεν θα ρίσκαρε να αφήσει τους hardcore RPGάκηδες εντελώς παραπονεμένους. Για να μην χαλάσει χατίρια, επέλεξε να διατηρήσει καθιερωμένους role playing μηχανισμούς, που διέκριναν και τα προηγούμενα games της, όπως το εκτενές skill tree, οι επιλογές διαλόγων, κατά περιστάσεις και όλα τα συναφή. Ειδικά το skill tree είναι μία προσεγμένη παροχή που δεν θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστη. Η απόκτηση όλο και περισσότερων δεξιοτήτων μετατρέπει σε όλο και πιο ισχυρή την κατά τα άλλα επίπονη εμπειρία του Sekiro: Shadows Die Twice.


Τα διαθέσιμα “δέντρα” χωρίζονται κατά κύριο λόγο στις καρτέλες των Shinobi και Prosthetic Arts, για τις τεχνικές σας ως shinobi και το πρόσθετο χέρι σας αντίστοιχα. Στην πορεία ξεκλειδώνετε κι άλλα φύλλα ικανοτήτων για να προσαρμόσετε την χρήση του Sekiro στις προτιμήσεις σας ή έστω να καλύψετε συγκεκριμένες δυσκολίες που σας στερούν την πρόοδό σας στο παιχνίδι. Όλα τα skills βοηθούν αρκετά την κατάσταση αφού είναι η μοναδική σας διαφυγή από υπερβολικά δυσμενείς καταστάσεις. Όσο ρέει το DNA της FromSoftware στο υπόβαθρο του Sekiro, είναι δεδομένο πως είναι αρκετές σκάλες πιο δύσκολο από το μέσο video game. Στα πρώτα βήματά σας στο Sekiro και μέχρι να ξεκλειδώσετε πολλά skills, οι πρώτες ικανότητες δεν θα κάνουν την τεράστια διαφορά, αλλά δεν συζητάμε πως το grinding συγχωρείται για ένα τόσο δύσκολο τίτλο. Τα Vitality και Memory αντικατοπτρίζουν τα Health Bar και Attack Power, που δυστυχώς μπορείτε να αυξήσετε μόνο σκοτώνοντας συγκεκριμένους εχθρούς. Άρα το grinding δεν αποτελεί λύση σε αυτή την περίπτωση, οπότε σιγά-σιγά αρχίζει να έχει μεγαλύτερη σημασία το πόσο συνηθίζετε το gameplay.

Η μεγαλύτερη διαφορά όμως του Sekiro από τα Soulsborne games είναι η προσέγγιση του πεδίου της μάχης και η εγκαθίδρυση του Posture System. Ακόμα και οι έμπειροι μαχητές των περασμένων τίτλων της FromSoftware θα χρειαστεί να διδαχτούν και να τιθασεύσουν ένα διαφορετικό σύστημα μάχης, στο οποίο ανταλλάζουν συνεχώς επιθέσεις με τους εχθρούς τους, μέχρι να τους φέρουν σε ευάλωτη θέση και να εξαπολύσουν το τελειωτικό χτύπημα, κατά κόσμον Deathblow. Δεν έχει καμία σχέση με την μέθοδο που χρησιμοποιούσατε όλα αυτά τα χρόνια. Το Posture έχει την δική του μπάρα, που προδίδει εν μέρει το ποιος από τους δύο, εσείς ή ο αντίπαλός σας, είναι υποψήφιος προς εκτέλεση, αφού όταν αυτή γεμίσει παύει να υπάρχει κάλυψη και ξεκινά ο πραγματικός τρόμος. Παίζοντας θα παρατηρήστε πως απουσιάζει και το stamina bar, αλλά ξεγελιέστε αν νομίζετε πως αυτή η απώλεια καθιστά το Sekiro πιο εύκολο. Πολύ απλά, είναι τέτοιος ο τρόπος που συμπεριφέρονται οι εχθροί, όπου η ενδεχόμενή ύπαρξή του θα καθιστούσε το παιχνίδι unplayable. Εννοείται όμως πως το να μην έχετε να νοιαστείτε για την αντοχή του πρωταγωνιστή είναι μεγάλη ανάσα.


Η ρεαλιστική προσέγγιση της μάχης είναι σαφέστατα πιο ενδιαφέρουσα, εφόσον έχει εντελώς διαφορετικές παραμέτρους. Καλείστε να βρείτε την αδυναμία του εχθρού σας μέχρι να φτάσει η κατάλληλη στιγμή, γνωρίζοντας ταυτοχρόνως πως μόνο άτρωτοι δεν είστε, αφού ο θάνατός σας είναι υπόθεση ενός ή δύο hits. Επιστρέφοντας στο Deathblow να πούμε πως αυτή η δολοφνική επίθεση πραγματοποιείται με αρκετά διαφορετικούς τρόπους και είναι τόσο βίαιοι και συγκλονιστικοί που κάθε ολοκληρωμένη δολοφονία θα σας δικαιώσει και με το παραπάνω για τις δεκάδες φορές που θα πεθάνετε στο ίδιο σημείο. Αν έπρεπε να το εντάξουμε σε μία συγκεκριμένη ομάδα της FromSoftware δεν θα υπήρχε ουσιαστική απάντηση, καθώς το Sekiro αποτελεί την μέση λύση των Bloodborne και Dark Souls. Αυτό διότι πρέπει να έχετε συνεχώς το νου σας στην άμυνα, να αποκρούετε ιδανικά με το ξίφος σας τις προσπάθειες των κακόβουλων mobακίων όπως συμβαίνει στα Souls, ενώ πρέπει να έχετε το επιθετικό πνεύμα του Bloodborne, κάνοντας κάθε επίθεσή σας να μετράει. Σίγουρα όμως είναι πιο γρήγορο και από τα δύο franchises, προσφέρει δια μαγείας μία over the top δράση που απαιτεί την χρήση αμέριστης ταχύτητας και ευελιξίας.

Το katana σας είναι το απόλυτο εργαλείο σας προς την κατάκτηση του gameplay, ωστόσο στον δρόμο σας θα βρείτε και δευτερεύοντα εργαλεία για να διευκολυνθεί, όσο γίνεται, η πορεία σας. Χαρακτηριστική η περίπτωση του Shinobi Axe που με τα heavy attacks του θα σπάσει ασπίδες και άμυνες που μέχρι να το βρείτε μοίραζαν ταλαιπωρία. Τα υπόλοιπα εργαλεία καλό είναι να τα ανακαλύψετε μόνοι σας. Για την εγκατάσταση όλων των tools θα πρέπει να μεταβαίνετε στο κεντρικό hub του παιχνιδιού, τον αρχικό, σάπιο εγκαταλελειμμένο ναό που ξυπνήσατε. Στον ρόλο του μηχανικού βρίσκεται ο άσχημος, χτικιάρης παππούς που γνωρίσατε στην αρχή, που δείχνει παρόλα αυτά κάθε διάθεση να modάρει το σακαταμένο σας χέρι. Λίγο παραπέρα θα βρείτε και έναν μαζοχιστή, αθάνατο σαμουράι που γουστάρει να τις τρώει και σας επιτρέπει να δοκιμάσετε πάνω του κάθε νέο ability που μαθαίνετε. Το συγκεκριμένο training/tutorial feature είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να συνηθίσετε το παιχνίδι, μη έχοντας φόβο να πάει στράφι η προσπάθειά σας. Τι; Ξεχάσατε τι συνέβαινε στα άλλα games; Εννοείται πως και στο Sekiro κάθε θάνατος σημαίνει αυτομάτως και χάσιμο του μισού σας XP και των Sen νομισμάτων σας. Χαρήκαμε ιδιαίτερα όταν είδαμε την μπάρα του experience να κλειδώνει σε κάθε skill point που αποκτάτε, δημιουργώντας ένα μαξιλαράκι ασφαλείας.


Νέοι εξωτερικοί παράγοντες υπό την μορφή του Unseen Aid μπορούν να σώσουν το loot σας σε περίπτωση που πεθάνετε. Η συγκεκριμένη λειτουργία έρχεται ως από μηχανής Θεός να σώσει την πρόοδο σας, αν φυσικά έχετε την τύχη με το μέρος σας. Ένας αλλόκοτα βοηθητικός παράγοντας είναι η ύπαρξη του pause, κάτι που σε άλλους τίτλους θα θεωρούταν αυτονόητο, όχι όμως σε video game της FromSoftware, αφού στο Sekiro ο μόνος λόγος που υπάρχει είναι η απουσία του online multiplayer. Όπως καταλαβαίνετε το Sekiro: Shadows Die Twice κουβαλάει πολλά κοινά αλλά μας παρουσιάζει και πολλές διαφορές σε σύγκριση με τους Soulsborne τίτλους, ωστόσο επαναπροσδιορίζει το μοναδικό genre που έχει γεννήσει η FromSoftware, με έντονες παραλλαγές του συστήματος μάχης, της κίνησης και όλων σχεδόν των προϋπάρχοντων χαρακτηριστικών. Δεν θα βρείτε αλλού καλύτερες μάχες με σπαθιά, με το παιχνίδι να σας προκαλεί να βγάλετε τον νίντζα που κρύβετε μέσα σας ή τον ξιφομάχο πρόγονο που ο καθένας θα ήθελε να έχει. Ένας αδιάλλακτος fan των τίτλων της FromSoftware θα νιώσει οικεία με τις βίαιες απαιτήσεις του Sekiro, που θα αναλύσουμε στις επόμενες παραγράφους, όμως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επαναπαυτεί στις γνώσεις του, καθότι το Sekiro κρύβει πάρα πολλές παγίδες και νέες δυσκολίες.

Shadows Die a Million Times
Το ένστικτο ενός φυσιολογικού gamer περνά την δυσκολία ως πρώτη σκέψη στο μυαλό κάθε ανθρώπου που ακούει τις λέξεις “Dark Souls”. Το Sekiro μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικό, όπως αναλύσαμε, όμως φέρει κοινή νοοτροπία καλώς ή κακώς. Απευθύνεται σε κοινό που έχει πάρα πολύ γερά νεύρα, χάρις στο γεγονός το ότι θα σκοτωθείτε αμέτρητες φορές, θα κάνετε εξίσου αμέτρητα λάθη και η απομάκρυνση της λείας σας θα παίξει με την υπομονή σας για ακόμα μία φορά. Σίγουρα αυτό θα βάλει απαγορευτικό στο Sekiro: Shadows Die Twice για πολλούς gamers εκεί έξω, αλλά δεν κρύβουμε πως η άνευ προηγουμένου δυσκολία είναι ο βασικός λόγος που τόσος κόσμος εκτιμά τα όσα φέρνει στην ζωή η FromSoftware. Κοινώς, θα προκαλούσε πραγματική απογοήτευση αν ήταν εύκολο σε όλους εμάς που βρήκαμε μία πρόκληση γεμάτη δοκιμασίες στην εξαιρετική πορεία που χαράζει η ιαπωνική εταιρεία την τελευταία δεκαετία. Το Sekiro περιλαμβάνει και αυτό με την σειρά του τον ορισμό του skill-based combat και ο τερματισμός και μόνο ενός τέτοιου video game, ανεβάζει το gamer status σας.


Όλα αυτά δεν σημαίνουν σε καμία των περιπτώσεων πως δεν υπήρξαν στιγμές που μετανιώσαμε την ώρα και στην στιγμή που αναλάβαμε να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξίδι. Η αλήθεια είναι πως αν κάποιος μπει ανυποψίαστος στον κόσμο του Sekiro και δεν έχει ιδιαίτερη διάθεση να γίνει καλύτερος, απλά θα κλάψει τα λεφτά του. Δεν είναι όμως αυτό το νόημα του παιχνιδιού. Αντιθέτως, δεν πρέπει να σας απογοητεύει ο θάνατος, αφού ακόμα και ο ικανότερος παίκτης αργά ή γρήγορα θα κάνει το μοιραίο σφάλμα που θα τον επιστρέψει στο τελευταίο checkpoint. Το ιδιαίτερο με το Sekiro είναι το ότι καταφέρνει ακόμα πιο αποτελεσματικά να θέλουμε να συνεχίσουμε να προσπαθούμε, όσες σφαλιάρες και αν έχουμε δεχθεί στην πορεία, όσες φορές κι αν πεθάνουμε ακριβώς στο ίδιο σημείο, από τον ίδιο εχθρό. Δεν αρκεί να δαμάσετε ή να αφομοιώσετε το combat system, πρέπει να γίνει τρόπος ζωής σας. Κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου μπορεί να σας χρεώσει με πολλές ώρες βασάνων και κατά κάποιον ανεξήγητο τρόπο, αυτό μας έκανε να εθιζόμαστε μαζί του αντί να το παρατήσουμε και να πάει στο καλό.

Ο παραπάνω ισχυρισμός ενισχύεται στην περίπτωση των boss fights, όπου κυριολεκτικά δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο να failάρετε. Ένα από τα λίγα αρνητικά στοιχεία του παιχνιδιού είναι η επιστροφή της, κατά περιπτώσεις, προβληματικής κάμερας που έκανε τα δικά της και μας τρόλαρε ανελέητα κλειδώνοντας σε λάθος στόχο. Φανταστείτε πόση σημασία έχει μία τέτοια δυσλειτουργία όταν έρχονται τα πιο δύσκολα…Το πρώτο μεγάλο καρδιακό για τους πρωτάρηδες θα έρθει στην αλλαγή της στρατηγικής των bosses όσο παλεύετε με αυτά. Ακόμα κι αν βρείτε τρόπο να αντιμετωπίσετε το μοτίβο που ακολουθούν, λίγο αργότερα θα δείτε τα bosses ή και τα mini bosses να αλλάζουν σκεπτικό και το μαχαίρι βρίσκεται ξανά στον δικό σας λαιμό μέχρι να βρείτε λύση εκ νέου. Η FromSoftware μάλλον τα μπέρδεψε στην διαβάθμιση των εχθρών, εφόσον υπάρχουν mini bosses που μας κούρασαν αρκετά παραπάνω από κάποιους βασικούς εχθρούς της ιστορίας.


Υπάρχουν επίσης ορισμένες αβεβαιότητες στο κομμάτι της αποφυγής επιθέσεων, που πηγάζουν από την μη ξεκάθαρη μορφή των perilous attacks. Ναι μεν υπάρχουν τρεις τρόποι να αποφύγετε τις critical επιθέσεις των bosses, αλλά στην πράξη δεν είναι τόσο ορατή η λύση. Το “δύσκολο” ή το “απαιτητικό” αρχίζει να φαντάζει υπεραπλούστευση μπροστά στα βασανιστήρια που συνεχίζονται να επεκτείνονται όσο βυθίζεστε βαθύτερα στον κόσμο του Sekiro. Αυτό διότι οι δυσκολίες του δεν περιορίζονται αποκλειστικά στην μάχη. Ο προορισμός σας στον χάρτη είναι αβέβαιος και αν δεν παρακολουθείτε με απόλυτη προσοχή τα όσα σας πουν οι story NPCs στα cinematics και τους διαλόγους, ίσως να μην βρείτε ποτέ τον επόμενο χώρο στον οποίο χρειάζεται να μεταφερθείτε. Παρομοίως, το εξαιρετικό skill tree με τις τόσες δυνατότητες δεν είναι και τόσο κατατοπιστικό, αφού σας έχει φανερά μόνο τα πρώτα στάδια αναβαθμίσεων και σας κρύβει τις επόμενες αναβαθμίσεις, καθιστώντας αδύνατο να μάθετε το προς τα πού οδεύουν τα συνεχή upgrades του χαρακτήρα σας. Μην ξεχνάτε όμως τον υπότιτλο του παιχνιδιού που δεν είναι ούτε τυχαίος, ούτε διακοσμητικός.

Όσοι έχουν παρελθόν με αυτά τα games και παίξουν με στυλάκι “σιγά, σας έχω”, καλό είναι να ετοιμαστούν για γερή σφαλιάρα…

Το Sekiro πάει ξανά κόντρα στα Soulsborne installments και σας επιτρέπει να αναστηθείτε επί τόπου, κάθε φορά που πεθάνετε και τηρείτε συγκεκριμένες προϋποθέσεις, κάτι που σας παρουσιάζεται ως ρίσκο, αφού το resurrection του Sekiro επιφέρει ορισμένες ποινές. Δεν μπορείτε να το spammάρετε, αφενός επειδή δεν είναι μονίμως διαθέσιμο και αφετέρου επειδή η χρήση του ενεργοποιεί το Dragonrot, μία ασθένεια που μολύνει τους NPCs που σας υποστηρίζουν στο παιχνίδι, ενώ το Unseen Aid αρχίζει να θυμίζει Jackpot του Τζόκερ. Αν το καλοσκεφτείτε, δεν είναι τόσο βαρύ penalty, αφού έτσι και αλλιώς θα πεθάνετε υπερβολικά πολλές φορές και θα χάσετε το loot σας. Δεν χωράει αμφισβήτηση πως μέχρι να βρείτε το επόμενο Sculptor’s Idol θα παίζετε με την ψυχή στο στόμα, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού σας πως όλα μπορούν να χαθούν. Αυτό δημιουργεί μία ίντριγκα που μπορείτε να βρείτε σε ελάχιστα games. Τα Idols είναι τα bonfires που επίσης αντικρίζατε με συγκίνηση στον δύσβατο δρόμο σας στα Dark Souls. Η ανάπαυση σε αυτά θα αναπληρώσει την ζωή σας και την δυνατότητά σας να αναστηθείτε, φέρνοντας μαζί σας και τους εχθρούς σας στην ζωή.


Πολλοί θα αναρωτηθούν αν το Sekiro είναι πιο δύσκολο ή πιο εύκολο από τα υπόλοιπα games της FromSoftware. Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση διαφέρει ανά περίσταση. Σίγουρα υπάρχουν σημεία του παιχνιδιού και κυρίως μάχες όπου το Sekiro: Shadows Die Twice θα φανεί ακόμα πιο απρόσιτο από κάποιο Dark Souls ή το Bloodborne. Σε άλλες περιστάσεις, όπως όταν θα χρειαστεί να ξεφύγετε από τις ορδές εχθρών, θα διαπιστώσετε πως μπορείτε να απεγκλωβιστείτε εμφανώς πιο εύκολα από όταν ελέγχατε κάποιον ιππότη ή τον Hunter. Είναι ένα video game για τολμηρούς gamers, που έχουν αποφασίσει πως θα του αφιερώσουν χρόνο στο να συνηθίσουν ακόμα και τους βασικούς μηχανισμούς του, ειδάλλως δεν υπάρχει περίπτωση να βρούνε τον δρόμο προς τα credits. Πάνω-κάτω η δυσκολία του κυμαίνεται στα επίπεδα των Dark Souls και Bloodborne αυξάνοντας ή και μειώνοντας σε διάφορες φάσεις την συγκεκριμένη κλίμακα, ώστε να προσαρμοστεί στο αρκετά διαφορετικό του gameplay. Ένα είναι το σίγουρο, ανεξαρτήτου προπόνησης και υποβάθρου. Θα ψοφάτε συ-νε-χώς.

Shinobi όπως κανένας άλλος
Πέραν των ήδη πολυάριθμων ρίσκων που πήρε η FromSoftware, αυτή την φορά επέλεξε να πειραματιστεί και με stealth μηχανισμούς. Οι κρυφές επιθέσεις θα σας γλιτώσουν από μεγάλους μπελάδες, περιορίζοντας την κούρασή σας στο παιχνίδι. Όταν βαδίζετε χωρίς να σας εντοπίσουν και ορμάτε πισώπλατα στους εχθρούς σας ή πηδάτε στην πλάτη τους, μπορεί να τους σκοτώσετε με μιας ή τουλάχιστον να αφαιρέσετε μία μπάρα από την ζωή τους. Μπορεί να μην ακούγεται τόσο ιδιαίτερο, ωστόσο η μία λιγότερη μπάρα που έχετε να νοιαστείτε μπορεί να αλλάξει όλο το αποτέλεσμα της μάχης προς όφελός σας. Το stealth gameplay όχι μόνο συνίσταται, αλλά είναι βασικό και πάνω από όλα διασκεδαστικό. Θυμίζουμε πως δεν υπάρχουν RPG stats στο παιχνίδι, οπότε η ξενέρα που ενδεχομένως να νιώσετε εξαιτίας του ότι δεν μπορείτε να buffάρετε τον χαρακτήρα σας μπορεί εύκολα να καλυφθεί με μία σιωπηλή εκτέλεση.


Ενώ το katana σας είναι το άλφα και το ωμέγα στο ταξίδι σας προς την εκδίκηση, οι επεκτάσεις του Prosthetic Arm είναι όλα τα ενδιάμεσα γράμματα του αλφαβήτου. Ένα από τα στοιχεία που διακρίνει το Sekiro είναι το fast-paced gameplay που είναι ικανό να προσφέρει. Ο πρωταγωνιστής σας είναι ευκίνητος, πραγματοποιεί αλλεπάλληλα άλματα και evades. Αναπόσπαστο κομμάτι του είναι το grappling hook το οποίο προσδίδει μία ταχύτητα παραπάνω σε ότι κάνετε, ενώ παράλληλα αλλάζει όλη την προσέγγιση σας απέναντι στον χάρτη του παιχνιδιού. Το ξεδίπλωμά του μεταμορφώνει την καθιερωμένη φόρμουλα της FromSoftware, επιτρέποντάς σας να εξερευνήσετε με μοναδικό τρόπο τον κόσμο του Sekiro και να έχετε πολλούς απρόσμενους άσσους στο μανίκι σας ακόμα και στην μάχη. Καλό είναι να συνηθίσετε την χρήση του αφού στην πλειονότητα του παιχνιδιού θα αποδειχθεί πιο χρήσιμο και από το katana σας. Καμιά φορά μπορεί να σας προδώσει και να σας ρίξει από κανέναν γκρεμό, αλλά δεν είναι τίποτα μπροστά στο πόσες φορές θα σας ξελασπώσει. Όλα τα εργαλεία του ψεύτικου χεριού σας παίρνουν αναβαθμίσεις και γενικότερα το customization πραγματοποιήθηκε τελικά ξανά με έναν εντελώς διαφορετικό αλλά προσεγμένο τρόπο.

Η FromSoftware φόρεσε τα καλά της
Σαν εταιρεία ανάπτυξης δεν πόνταρε ποτέ τόσο στα γραφικά των games της όσο στο gameplay για να εντυπωσιάσει. Εδώ όμως η FromSoftware μας έβαλε τα γυαλιά, παρουσιάζοντάς μας αρχικά τον πιο πετυχημένο Ιάπωνα χαρακτήρα στο παρουσιαστικό του top-to-bottom. Φοβερή ατημέλητη κοτσίδα, badass σπαθί αλά Roronoa Zoro, σχιστομάτης και γενικά τα στερεότυπα πάνε κι έρχονται, αλλά δεν παύει να είναι πετυχημένος όσο δεν πάει. Ο Sekiro έχει ένα υπερβολικά επιβλητικό παρουσιαστικό και η επαφή του με τον θάνατο τον μετατρέπει σε ένα πλάσμα της σκιάς με μορφή που δείχνει πως δεν συγχωρεί. Στην διάρκεια του gameplay εξακολουθεί να μην είναι το καλύτερο video game στον οπτικό τομέα, εφόσον απέχει πολύ από το αψεγάδιαστο. Τα μοντέλα των χαρακτήρων κυρίως είναι μεν αρκετά υψηλής ανάλυσης αλλά όχι και ύψιστης. Στο κομμάτι των γραφικών όμως είναι η μόνη περίπτωση στην οποία δεν υπάρχει σύγκριση με το οτιδήποτε έχει φτιάξει μέχρι σήμερα η FromSoftware, καθότι το Sekiro έχει κοινή αισθητική αλλά σαφώς ανώτερη ποιότητα.


Τα cinematics και τα cutscenes του παιχνιδιού είναι πολύ πιο αναβαθμισμένα από ότι έχουμε δει από την ίδια εταιρεία ως τώρα. Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι πιο φωτεινός, έχουμε πλέον απαλλαχθεί από αυτή την μαυρίλα, την σαπίλα και παρά τον σημαντικό ρόλο των σκιών στο Sekiro, οι φωτεινές τοποθεσίες είναι αξιοθαύμαστες. Μιλάμε για ένα πανέμορφο περιβάλλον άριστα συνδεδεμένο, ενώ η ελευθερία κίνησης του χαρακτήρα σας δίνει πρόσβαση σε πανέμορφα προαιρετικά μέρη που δεν πρέπει να χάσετε. Το εξαιρετικό level design φαίνεται στα χιονισμένα τοπία, στα πολύχρωμα δεντρόφυλλα, στις συγκινητικά όμορφες λεπτομέρειες και στα τόσα κρυφά μονοπάτια που υφίστανται. Μεγάλη πρόοδος παρατηρήθηκε και στα οπτικά εφέ, αφού δεν μπορέσαμε ποτέ να διαλέξουμε τι ήταν πιο επικό…το ξεκοίλιασμα ενός ανυποψίαστου σαμουράι ή μήπως οι σπίθες που αμολούσε το ξίφος μας κάθε φορά που πετυχαίναμε ένα μπλοκάρισμα στο κατάλληλο timing; Υπήρξαν framedrops και μάλιστα αρκετά. Το Sekiro θα φέρει τα PC ή τις κονσόλες σας στα όριά τους, όμως οπτικά έχουμε πολλά περισσότερα πράγματα να θαυμάσουμε σε αυτό απ’ ότι να του προσάψουμε.

Λεπίδα με λεπίδα
Οι Yuka Kitamura και Noriyuki Asakura έκαναν καταπληκτική δουλειά στον τομέα του ήχου, παραδίδοντάς μας χωρίς δισταγμό ένα φοβερό soundtrack. Η μουσική ανταποκρίνεται σε τεράστιο βαθμό στην ένταση της μάχης και στην ανατριχίλα του σκοταδιού, το οποίο καλύπτει αρκετές περιοχές και πτυχές του Sekiro: Shadows Die Twice. Η μουσική δίνει πνοή σε όλες τις γωνίες του χάρτη, ανεξάρτητα από το τι θα συναντήσετε σε αυτές. Ο ήχος μας κράτησε σε εγρήγορση και στο άγχος ακόμα και σε σημεία που δεν υπήρχαν εχθροί. Θα σας κάνει να νιώθετε ανά πάσα στιγμή την απειλή, υπενθυμίζοντάς σας πως το παιχνίδι δεν συγχωρεί, αντιθέτως τιμωρεί κάθε πιθανό λάθος σας. Τα επικά κομμάτια σκέπαζαν και τον ρυθμό των boss fights στα οποία πράγματι χρειάζεται να έχετε κάποιο εμβατήριο για να πάρετε το θάρρος να ριχτείτε σε εχθρούς που δεν χρειάζονται περισσότερες από μία πονηρές επιθέσεις για να σας σωριάσουν στο έδαφος.


Άκρως ικανοποιητική ήταν η απόδοση του ήχου και σε μικρές κινήσεις του πρωταγωνιστή, από το απλό περπάτημα και την χρήση του grappling hook, μέχρι το εθιστικό άκουσμα του αιματοκυλίσματος σε κάθε θανατηφόρο χτύπημα που ολοκληρώσαμε μετά βίας. Ο απόλυτα ανατριχιαστικός ήχος όμως έπιανε κορυφή κάθε φορά που συγκρούονταν οι λεπίδες στα, αν μη τι άλλο, πολυάριθμα swordfights που δεν χορτάσαμε ποτέ. Η FromSoftware άγγιξε το τέλειο για πρώτη φορά και στον ήχο, αφού πέραν του αξιέπαινου voice acting σε αγγλική και ιαπωνική γλώσσα, μας πρόσφερε και αξιοπρεπέστατο lip syncing, κάτι που δεν είχαμε συνηθίσει στους τίτλους της. Μικρολεπτομέρειες του στερούν το απόλυτο στον ήχο, όπως η χρήση του eavesdrop που σε μερικά σημεία ακουγόταν σαν κάποιος να μπούκωσε το ηχείο. Πέραν αυτών, ο ηχητικός τομέας βρέθηκε στα ύψη.

Το πιο πετυχημένο “Death” compilation
Η ολοκλήρωση του Sekiro: Shadows Die Twice θα αφήσει στους περισσότερους fans ένα αίσθημα ικανοποίησης για τα όσα πέρασε ο χαρακτήρας σας μέχρι να δικαιωθεί, αλλά και για όσα τραβήξατε εσείς στην προσπάθειά σας να αντέξετε και να μην λυγίσετε στην τεράστια πρόκλησή του. Το αν το Sekiro είναι ο καλύτερος τίτλος της FromSoftware είναι καθαρά υποκειμενικό. Αυτό που είναι αντικειμενικό από την άλλη είναι πως το συγκεκριμένο Action-Adventure είναι η καλύτερη αφορμή να ενταχθεί κάποιος στην νοοτροπία των σειρών της FromSoftware, κυρίως επειδή το setting του και ο τρόπος που έχει στηθεί έχουν πολλά περισσότερα να προσφέρουν. Η επιτυχία και η ποιότητα του παιχνιδιού φαίνονται όταν μετά από εκατοντάδες deaths, fails της στιγμής, πτώσεις και missclicks συνεχίσαμε να θέλουμε να το προχωρήσουμε σαν εθισμένοι, άρα το παιχνίδι κάνει κάτι σωστά. Σίγουρα απαιτεί να ξεπεράσετε τον εαυτό σας και να βελτιωθείτε σαν gamers τελειοποιώντας κάθε σας κίνηση. Παράλληλα διατηρεί με σθένος την ταυτότητα της εταιρείας ανάπτυξής του, ενισχυμένη με νέες δυνατότητες και καλογραμμένη ιστορία για να βασιστεί πάνω της.


Πολλοί πραγματεύτηκαν ιαπωνική τέχνη και κουλτούρα, αλλά το Sekiro το κατάφερε ίσως καλύτερα από τον καθένα. Είναι ένα video game για υπομονετικές ψυχές με τσαγανό και τόλμη. Η δυσκολία του σίγουρα θα αποτρέψει αρκετούς από το να το δοκιμάσουν, πόσο μάλλον να το τερματίσουν. Το σίγουρο είναι πως η FromSoftware αξίζει συγχαρητήρια για τα νέα συστατικά που δοκίμασε, για να δημιουργήσει ένα όλο και πιο μαγικό αποτέλεσμα. Είναι πολύ απλό…αν δεν δεχτείτε πως θα πεθάνετε αμέτρητες φορές και πως θα τσαντιστείτε μαζί του μην μπείτε στον κόσμο να το αγοράσετε. Αν η ιδέα του να συναντήσετε μία μεγάλη πρόκληση, περιτριγυρισμένη από katana, shuriken, νίντζα, σαμουράι και τέρατα σας εξιτάρει, δεν έχετε παρά να το αποκτήσετε άμεσα. Αντιπροσωπεύει ιδανικά την παραπάνω ατμόσφαιρα και θα χρειαστείτε στο νερό 20-25 ώρες ασταμάτητης προσπάθειας για να το απολαύσετε εξ ολοκλήρου. Οι έμπειροι ίσως μειώσουν λίγο την διάρκειά του, οι νέοι όμως να ετοιμαστούν να την πολλαπλασιάσουν. Το Sekiro: Shadows Die Twice είναι ένα καταπληκτικό video game, το καλύτερο που έχει κυκλοφορήσει κατ’ εμέ μέχρις στιγμής για το 2019 και έχει ήδη κλείσει εισιτήριο για τα The Game Awards, όπου δίκαια θα διεκδικήσει πολλά βραβεία.

Θετικά:
- Εξαιρετική απόδοση του ιαπωνικού setting
- Εθιστικό gameplay που προκαλεί να βελτιωθείτε
- Προσθέτει νέα χαρακτηριστικά στην ήδη πετυχημένη φόρμουλα
- Φανταστικός κόσμος για εξερεύνηση με εκπλήξεις
- Ποιοτικός σχεδιασμός του πρωταγωνιστή και των NPCs
- Σχεδόν αψεγάδιαστος ηχητικός τομέας
- Καλογραμμένο σενάριο με δράση και ανατροπές
- Εκτενές skill tree
- Πρωτότυπο σύστημα μάχης χάρις στο Posture
- Το grappling hook πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες
- Πετυχημένη εφαρμογή του resurrection

Αρνητικά:
- Η δυσκολία του περιορίζει το κοινό στο οποίο απευθύνεται
- Συχνά frame drops σε κακές στιγμές
- Επέστρεψε το προβληματικό lockάρισμα
- Το Dragonrot δεν είναι τόσο τρομακτικό ως ποινή
- Λανθασμένη κλίμακα δυσκολίας ανάμεσα σε λίγα bosses και mini-bosses

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 9
Σενάριο: 8.5
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8.5
Γενικά: 8.6

Αν έχετε cojones από ατσάλι και οπλιστείτε με γαϊδουρινή υπομονή δεν χωράει αμφισβήτηση ότι θα το λατρέψετε. Ξεπερνά σε πολλά σημεία τα άλλα θρεφτάρια της FromSoftware.

Γιάννης Σιδηρόπουλος