Μια δεκαετία γεμάτη κατακτήσεις!
Η σειρά Mass Effect έκλεισε 10 χρόνια από το ξεκίνημά της και αξίζει να αναπολήσουμε τις στιγμές που μας έχει χαρίσει. Το “πάντρεμα” των RPG και Shooter genres από την BioWare αποδείχθηκε ένας άκρως επιτυχημένος συνδυασμός, κυρίως διότι εμπλουτίστηκε από έναν συμπαθητικό “guy next door” ήρωα, τον John Shepard.
Ο διοικητής του Normandy κατάφερε ως γήινος να μπει στις καρδιές μας απ’ την πρώτη στιγμή. Αποτέλεσε μια συμπαθητική φατσικά φυσιογνωμία που ταυτόχρονα μέσα του κρύβει έναν απλό άνθρωπο που έχει ως στόχο του να αποδώσει δικαιοσύνη. Έναν άνθρωπο που κρύβει και συναισθήματα. Στο ρόλο του ξεχώρισε καθώς υποβοηθήθηκε αρκετά, τόσο από τους συμπολεμιστές του, όσο και από τους εχθρούς του, δίνοντάς μας μια διαφορετική εικόνα από αυτή που είχαμε στο μυαλό μας για το πως μπορεί να είναι στο μέλλον η συνύπαρξη με άλλες φυλές. Σίγουρα πάντως αν γνωρίζαμε 4-5 ακόμη κατοικήσιμους πλανήτες σαν την Γη, δεν θα αρπάζαμε όλοι τα αεροσκάφη μας μέχρι να εξοντώσει ο ένας πλανήτης τον άλλο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κάναμε…διαγαλαξιακό σεξ.
Οι “ψάρακες του σύμπαντος”
Στο πρώτο μέρος της σειράς, τα πάντα ξεκινούν από τον Άρη. Το 2148 μετά από μια αποστολή στον συγκεκριμένο πλανήτη, ανακαλύπτουμε ως ανθρωπότητα τα απομεινάρια μιας βάσης της φυλής Prothean και ένα κειμήλιο με την ονομασία Mass relay, το οποίο επιτρέπει άμεσα ταξίδια στο διάστημα σε άλλα Mass relays που βρίσκονται στον γαλαξία μας. Με αυτό τον τρόπο η ανθρωπότητα ανακαλύπτει το Citadel Council και το 2183, όταν και ξεκινάει το παιχνίδι, η γήινη φυλή γίνεται ένα από τα νεότερα μέλη της γαλαξιακής κοινότητας και προσπαθεί να αποδείξει την αξία της.
Ο ήρωας τον οποίο και ελέγχετε είναι ο John Shepard. Ένας χαρακτήρας που απ’ την αρχή κιόλας του παιχνιδιού είναι διοικητής του αεροσκάφους SSV Normandy. Ουσιαστικά η βάση του gameplay που αναπτύχθηκε απ’ την BioWare έχει να κάνει με συνδυασμό Action Shooting μηχανισμών και RPG στοιχείων. Υπάρχει επίσης η ελευθερία επιλογών για την οποία ξεχωρίζει η σειρά, κυρίως διότι σας επιτρέπει να εξερευνήσετε ελεύθερα κατά βούληση οποιονδήποτε πλανήτη.
Πάρε κόσμε classes και όπλα!
Καταρχήν στο ξεκίνημα του παιχνιδιού μπορείτε να αλλάξετε το φύλο του ήρωά σας και το μικρό του όνομα και στη συνέχεια να επιλέξετε μία από τις classes Adept, Soldier, Engineer, Vanguard, Sentinel και Infiltrator. Στην πορεία υπήρξαν ελάχιστες αλλαγές ή περιορισμοί στις classes και γενικά το μοντέλο δούλεψε άριστα. Κάθε class αλλάζει ανάλογα με το πως παίζετε. Δηλαδή διαφορετική class θα επιλέξει αυτός που έχει εμπειρία στα Shooters και είναι καλός σκοπευτής και χειριστής όπλων (Soldier) και διαφορετική κάποιος που θέλει να παίξει πιο πολύ με τα skills, τα οποία αφορούν για παράδειγμα σαμποτάζ (Engineer), χρήση των δυνάμεων biotics (Adept) ή μια balanced class τύπου Infiltrator.
Η διαμάχη για το ποιο Mass Effect είναι το καλύτερο συνήθως γίνεται ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο. Προσωπικά μετά από πολύ σκέψη καταλήγω συνήθως στο πρώτο μέρος κι αυτό διότι τότε υπήρχαν περιορισμοί όπλων ανά class και απεριόριστα πυρομαχικά. Τα όπλα απλά έκαναν overheat και τίποτα παραπάνω. Συνεπώς είχαμε ταχύτερο gameplay, καλύτερο νόημα στην επιλογή class και λιγότερο grinding στο να ψάχνουμε κάθε φορά για πυρομαχικά. Ένα ακόμη στοιχείο που αγάπησα στο Mass Effect είναι ότι μπορούσατε να προσθέσετε +1 attributes σε Armor, στο class σας, στα όπλα σας (Pistols, Shotguns, Snipers, ανάλογα με το τι χρησιμοποιούσατε) και στη συνέχεια στα skills σας. Υπήρχε μεγάλη ελευθερία επιλογών. Στο Mass Effect 2 τόσο ο αριθμός των skills όσο και το μέγιστο των πόντων ανά skill περιορίστηκαν σχεδόν στο μισό, κάτι που ειλικρινά δεν γούσταρα με τίποτα.
Απλός, μαχητικός και ετοιμόλογος...και πως να χάσει;
Ο John Shepard είναι ο τύπος που όσο συνηθισμένος διοικητής φαίνεται, άλλο τόσο μπορεί να εκπλήξει τους εχθρούς του. Η ελευθερία επιλογών που σας δίνεται κάθε φορά στους διαλόγους έκανε το Mass Effect να ξεχωρίσει. Μπορούσατε για παράδειγμα να γίνετε ο καλός (Paragon) ή ο κακός (Renegade) της υπόθεσης, αποδίδοντας δικαιοσύνη και τινάζοντας τα μυαλά οποιουδήποτε θέλετε, να ανακρίνετε NPC, να παρακάμψετε μάχες πείθοντας μέσω διαλόγων και να κάνετε μέχρι και σεξ, με θηλυκά…οποιασδήποτε φυλής (διότι δεν “στάζουν” μόνο οι γήινες για πάρτη σας).
Ο Shepard χαρακτηρίζεται από χιούμορ, είναι πάντοτε ετοιμόλογος, ψαρωτικός προς όσους μιλάει (όπως θα ψάρωνε ένας cool γήινος διοικητής έναν εξωγήινο) και διαθέτει διάφορες ατάκες που εκστομίζει κατά καιρούς, χωρίς ωστόσο να επαναλαμβάνεται ή να καταντά γραφικός. Γενικά το όλο στυλάκι του θα σας κάνει να τον συμπαθήσετε και πολλές φορές να ταυτιστείτε μαζί του. Το δε σύστημα μάχης αποδεικνύεται πολύ εύκολο καθώς πρέπει απλά να κρυφτείτε σε σημεία κάλυψης και να σηκωθείτε από αυτά χρησιμοποιώντας αρχικά τα skills σας και στη συνέχεια πυροβολώντας. Ανάλογα με το Mass Effect, υπήρχε πότε δυνατότητα παύσης και εντολής για το που θα σταθούν οι συμπολεμιστές σας και πότε έλλειψη οδηγιών ακριβείας, όπως στο Mass Effect: Andromeda, το οποίο φάνηκε πιο linear και casual από οποιοδήποτε άλλο, γι’ αυτό και απογοήτευσε.
Οι αγαπημένες στιγμές στο Mass Effect είναι άπειρες. Τι να πρωτοαναφέρουμε; Για την ελεύθερη εξερεύνηση πλανητών, όπου απλά προσεδαφίζεσαι όπου γουστάρεις και θαυμάζεις τα διαφορετικά τοπία γύρω σου; Για τα επικά boss fights; Για τα nomad οχήματα εδάφους με τα οποία προχωρούσατε στους πλανήτες πιο γρήγορα; Η μήπως για τα easter eggs τύπου “Μπαίνω σε διαγαλαξιακό κωλόμπαρο όπου χορεύουν εξωγήινες στρίπερς και σερβίρουν ποτά επίσης εξωγήινοι μπάρμεν”; Ειλικρινά η φαντασία του director Casey Hudson δεν σταμάταγε ποτέ και για κανένα λόγο. Μας έκανε να αγαπήσουμε τον John Shepard σαν να ηταν αδερφός μας, να ερωτευούμε την Ashley Williams (σ.σ. η μελαμψή Kimberly Brooks που την υποδύεται δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο) και να πάρουμε σβάρνα όλους τους πλανήτες ψάχνοντας μέχρι και την τελευταία προαιρετική αποστολή. Και επειδή έγινε πολύς ντόρος για το σενάριο του Mass Effect 3, κατά την ταπεινή μου άποψη μου θα μπορούσε να είναι καλύτερο, αλλά δεν υστερεί τόσο πολύ όσο συζητήθηκε σε σχέση με τα δύο προηγούμενα. Αντιθέτως, το Mass Effect: Andromeda με την οικογένεια Ryder στο ρόλο των πρωταγωνιστών ήταν το “μαύρο πρόβατο” της σειράς κι αυτό από μόνο του απέδειξε ότι Mass Effect χωρίς Hudson δεν υπάρχει.
Άρτιο σε όλους τους τομείς
Last but not least, το γεγονός ότι το Mass Effect όχι μόνο είχε άριστο art direction, όχι απλά μας εξέπληξε με τα γραφικά του, τον σχεδιασμό των χαρακτήρων ειδικά στα πρόσωπα, αλλά και την ποικιλομορφία στους πλανήτες του, αλλά διέθετε ένα εξαιρετικό cast ηθοποιών. Ο voice actor Mark Meer που ανέλαβε τον Shepard και στα τρία πρώτα Mass Effect απέδωσε την φωνή του ακριβώς όπως θα έπρεπε, σε φάση που αν γίνει ποτέ ταινία (κάτι που συζητιέται) θα ήθελα να τον δω οπωσδήποτε στο ρόλο του πρωταγωνιστή (όσο και τον Nolan North στο ρόλο του Nathan Drake). Τέλος, όσο για το multiplayer, ήταν απλά ένα mode που ελάχιστοι ακούμπησαν, μιας και ο κύριος λόγος απόκτησης της σειράς ήταν για το gameplay, το σενάριο, την ελευθερία επιλογών και το τεχνικό κομμάτι της. Μόνο με ένα διαφορετικό σχεδιασμό θα μπορούσε κάπως να γίνει πιο χρήσιμο. Προσωπικά το να σκοτώνω εχθρούς σε waves υπό την μορφή Co-op το βρίσκω βαρετό. Αντίθετα, το multiplayer της σειράς Uncharted –γιατί μιλάμε με δεδομένα Action Shooter- ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον.
Με την σειρά Mass Effect, η BioWare κατάφερε να μας ταξιδέψει σε πολλούς ξένους πλανήτες, σε διάφορα ηλιακά συστήματα και να μας μπλέξει σε διαγαλαξιακές μάχες, ίντριγκες, διπλωματικές συμφωνίες, ερωτικές σχέσεις και ένα σωρό ακόμη πικάντικα σκηνικά. Κατά κύριο λόγο η τριλογία Mass Effect και κατά δεύτερο λόγο αυτή η “δευτεράτζα” το Andromeda (σ.σ. μόνο για τους πολύ φανατικούς λόγους), αξίζει να παιχτεί από κάθε fan των RPG και των Shooters. Η BioWare όχι απλά μας έδωσε το ιδανικό πάντρεμα για τον συνδυασμό δύο μεγάλων genres, αλλά παράλληλα ενέπνευσε διάφορους developers, στο να προσθέσουν RPG στοιχεία στα Shooters τους. Στην τελική πάντως μας πώρωσε όσο λίγες sci-fi σειρές το έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα.
Διαβάστε όλα τα reviews της σειράς Mass Effect και συζητήστε για αυτά στα παρακάτω forum topics.
Comments