Yomawari: Midnight Shadows

Σκοπός σας τώρα είναi να παρατήσετε ότι έχετε προγραμματισμένο εκείνο το βράδυ και να αναζητήσετε τον περίεργο φίλο σας σε μία στοιχειωμένη πόλη. Σας ακούγεται περίεργο; Ασφαλώς και σε εμάς. Αλλά η απάντηση είναι μία: Ιαπωνία! Και αυτό είναι μόνο το ξεκίνημα της ιστορίας στο Yomawari: Midnight Shadows. Ενός Survival Horror που αποτελεί συνέχεια του Yomawari: Night Alone που κυκλοφόρησε για PC και PS Vita. Μεσολάβησαν πριν από την κυκλοφορία του sequel, αν και το Night Alone βγήκε πρώτα στην Ιαπωνία, ακολουθούμενο κατά ένα έτος από την ευρωπαϊκή του έκδοση. Στα format του Midnight Shadows ευτυχώς προστέθηκε στην τρέχουσα έκδοση και το PS4 πάνω στην οποία βασίζεται το review μας.

 

 

O νέος τίτλος της Nippon Ichi Software, developer της σειράς Disgaea και αρκετών ακόμη games, καθώς επίσης και publisher σε Ιαπωνικές εταιρείες ανάπτυξης, δεν παίρνει πολύ χρόνο να μπει στο ψητό. Από την αρχή σας ζητάει να κλείσετε όλα τα φώτα και να επικεντρωθείτε μόνο στην οθόνη και να αποφύγετε όλους τους περισπασμούς. Mε αυτό τον τρόπο καταφέρνει από την αρχή να χτίσει κλίμα, ατμόσφαιρα και να προϊδεάσει τους παίκτες για το τι επακολουθεί. Καταφέρνει όμως  να κρατήσει την προσοχή των gamers επικεντρωμένη ή πνίγεται σε μία κουταλιά wasabi;

 

Η βασική ιστορία του παιχνιδιού περιστρέφεται γύρω από δύο νεαρές φίλες, την Yui και την Haru, οι οποίες επιστρέφοντας από ένα φεστιβάλ πυροτεχνημάτων, άθελά τους χωρίζονται σε ένα creepy δάσος που οδηγεί στην πόλη τους και προσπαθούν να ξανασμίξουν, ενώ έρχονται αντιμέτωπες με τα αλλόκοτα μυστικά που κρύβει αυτή. Το βασικό παιχνίδι εκτυλίσσεται κυρίως γύρω από την οπτική της  Haru, η οποία αναζητά θαρραλέα την Yui σε ολόκληρη την πόλη, που τυγχάνει ν  κατακλύζεται από φαντάσματα και τέρατα εμπνευσμένα από τους Ιαπωνικούς αστικούς θρύλους και τη μυθολογία. Το όλο concept ακούγεται αρκετά cool και έτσι αποδεικνύεται. Κατά κύριο λόγο το Yomawariι χτίζει έξυπνα ένταση και ατμόσφαιρα και σίγουρα θα τρομοκρατήσει τους fans του είδους. Αυτό το επιτυγχάνει με τα creepy design των τεράτων, τα οποία είναι πρωτότυπα και ανατριχιαστικά στην πλειοψηφία τους. Δυστυχώς ή ευτυχώς βέβαια κάποια δεν είναι τόσο επιτυχημένα και προκαλούν γέλιο και λύπηση.

 

Στο Yomawari εξερευνάτε την πόλη με βασικό σκοπό να ξαναφέρετε κοντά τα δύο κορίτσια, όμως η Haru και η Yui δεν αποτελούν βάναυσους πολεμιστές, οι οποίοι μπορούν να σφαγιάζουν με ευκολία ότι τέρας βρίσκεται μπροστά τους. Το βασικό σας όπλο και μοναδική πηγή φωτός είναι ο φακός που έχετε στο χέρι σας. Ενώ τριγυρίζετε  στα αλλόκοτα και ανατριχιαστικά σοκάκια της στοιχειωμένης αυτής πόλης, θα έρθετε αντιμέτωποι με πνεύματα και πλάσματα που κρύβονται στις γωνίες, στις αποχετεύσεις και σε όλα τα creepy  μέρη που μπορείτε να φανταστείτε.

Επειδή ομως η Haru και η Yui είναι απλά συνηθισμένα κορίτσια, δεν μπορούν να έρθουν αντιμέτωπες με παραφυσικά πλάσματα. Αντίθετα δεν έχετε άλλη επιλογή από το να τρέξετε μακριά να κρυφτείτε. Αυτό όμως δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Το παιχνίδι διαθέτει ένα μετρητή αντοχής, ο οποίος θα εξαντληθεί, αν δεν βρείτε μία κατάλληλη κρυψώνα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μόλις κάποιο από τα πλάσματα που θέλουν το κακό σας πλησιάσει αρκετά κοντά, ο παλμός των χαρακτήρων ακούγεται πιο δυνατός και γρήγορος προειδοποιώντας σας έτσι για τον επερχόμενο κίνδυνο.

 

Ο μηχανισμός αυτός είναι ιδιαίτερα έξυπνος καθώς σας δημιουργεί ταραχή και αρκετά ψυχοφθόρος, όμως μετά από λίγες ώρες θα τον συνηθίσετε και θα καταντήσει γρήγορα ενοχλητικός. Στο δρόμο σας θα συναντήσετε και διάφορα charms που λειτουργούν ως perks και δίνουν διάφορες ικανότητες στις πρωταγωνίστριες, όπως μεγαλύτερη αντοχή και ταχύτητα.

 Ένα από τα όμορφα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού είναι ότι τα πνεύματα και τα τέρατα διαφέρουν μεταξύ τους και οι τρόποι για να τα αντιμετωπίσετε είναι ποικίλοι. Αυτό προσθέτει πολυχρωμία στο gameplay και  δημιουργεί την ανάγκη για μία βασική στρατηγική. Κάποια τέρατα έχουν αδυναμίες στο φως του φακού, ενώ σε ορισμένα άλλα θα χρειαστεί να κάνετε κάποιες συγκεκριμένες κινήσεις τύπου Puzzle game για να τα αντιμετωπίσετε. Κάποια είναι τελείως άκακα, ενώ τα πιο απειλητικά εξ αυτών απαιτούν από εσάς να κρυφτείτε οπωσδήποτε και να προσευχηθείτε για το καλύτερο.

Κατά την διάρκεια της εξερεύνησής σας στη στοιχειωμένη πόλη, θα έρθετε σε επαφή με διάφορα μικρά νομίσματα. Αυτά είναι αναγκαίο να τα τοποθετήσετε μέσα στα shrine και να κάνετε save έτσι ώστε να μη χαθεί το progress σας. Η συγκεκριμένη επιλογή των developers είναι αρκετά αλλόκοτη και μπορεί να δημιουργήσει εκνευρισμό και απογοήτευση σε αρκετούς. Άμα ξεμείνετε από κέρματα ή έχετε ξεχάσει να κάνετε save, μπορεί να χάσετε αρκετή ώρα κόπου. Και ναι πρέπει να ξανακάνετε το ίδιο εκνευριστικό κομμάτι του παιχνιδιού που σας πήρε τόση ώρα να το ολοκληρώσετε. Κατά συνέπεια η συγκεκριμένη επιλογή αποτελεί ίσως την πιο αξιοσημείωτη αδυναμία του παιχνιδιού, είναι πλέον παρωχημένη και ταιριάζει περισσότερο σε παλαιάς κοπής Horror. Σας αποκλίνει και αλληλοσυγκρούεται δε από ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο του gameplay, την επιθυμία των developers να ωθήσουν τους παίκτες να εξερευνήσουν και να ψάξουν τα μυστικά της πόλης.

Αρκετές φορές το Yomawari δημιουργεί την αίσθηση επανάληψης και δείχνει να κολλάει σε κάποια σημεία χωρίς να ξέρει πώς να προχωρήσει την ιστορία .Καταφέρνει φυσικά εν τέλει να την εξελίξει στο βαθμό που θα ήθελε, έχοντας ωστόσο επαναλήψεις στο gameplay. Καταφέρνει να σας δώσει νέους μηχανισμούς για να χρησιμοποιήσετε και κάποιες φρέσκιες ιδέες αλλά μέχρι τότε η ζημιά έχει γίνει σε έναν βαθμό.

 

Όσον αφορά την οπτικοακουστική παρουσίαση του παιχνιδιού τα πράγματα είναι λιτά. Ο ήχος είναι ιδιαίτερα μινιμαλιστικός και το Yomawari μιλάει κυρίως μέσα από την σιωπή του. Το soundtrack λάμπει δια της απουσίας του. Τα κυριότερα ακούσματα είναι οι βασικοί ήχοι της πόλης, το έντονο καρδιοχτύπι στα κυνηγητά και οι ψίθυροι των πλασμάτων. Αυτό βέβαια δημιουργεί μία πρωτότυπη και ξεχωριστή creepy ατμόσφαιρα.

Ακολουθώντας την συνταγή του προηγούμενου παιχνιδιού, οι developers συνεχίζουν τη φόρμουλα του 2D καρτουνίστικου περιβάλλοντος με την top-down κάμερα. Το συνδυάζουν με το αλλόκοτο και περίπλοκο design των τεράτων, που παραπέμπει σε ελεύθερη τέχνη. Η συγκεκριμένη επιλογή δουλεύει κυρίως για το συγκεκριμένο παιχνίδι προσδίδοντας στη  συνολική εμπειρία, αν και μερικές φορές "σκοντάφτει" στο design διαφόρων πλασμάτων και περιοχών.

 

Συνοψίζοντας, το Yomawari καταφέρνει στις 6-8 ώρες διάρκειάς του να μην υπερεκτιμήσει τις ικανότητές του και να είναι αρκετό, ώστε να σας διασκεδάσει και παράλληλα να σας τρομάξει...στο μέτρο του εφικτού βάσει των δυνατοτήτων του. Υποφέρει βέβαια από αρκετές αδυναμίες, όπως έντονη επανάληψη και έλλειψη του στοιχείου της διασκέδασης σε διάφορα κομμάτια του παιχνιδιού, αλλά συνολικά θα ικανοποιήσει εκείνους που ψάχνουν για μία γρήγορη και ανατριχιαστική ιστορία βασιζόμενη στους Ιαπωνικούς μύθους.

 

Θετικά:

- Creepy ατμόσφαιρα και ανατριχιαστικά ηχητικά εφέ

- Έντονη αδρεναλίνη όταν προσπαθείτε να κρυφτείτε

- Όμορφο και απρόσμενο story με plot twists και jump scares

- Χαριτωμένα 2D γραφικά

 

Αρνητικά:

- Η επιλογή αποθήκευσης προόδου

- Επαναλήψεις στο gameplay

- Περιορισμένη εξερεύνηση

- Έλλειψη διασκεδαστικού gameplay σε διάφορα σημεία
- Η απουσία soundtrack