Μωρό μου sorry μα είμαι το τερατώδες αγόρι!
Η λέξη Wonder Boy λειτουργεί σαν μηχανή του χρόνου στην περίπτωσή μας. Ακούγοντας ή διαβάζοντάς τη, ταξιδεύουμε στο 1986, υλοποιούμαστε μπροστά στο μονόχρωμο μόνιτορ του Amstrad 6128 και οδηγούμε ένα ψηφιακό αγόρι σε άγρια κατάσταση σαν τον Ταρζάν, ενάντια σε πολλούς ψηφιακούς αντιπάλους. Σπέρνουμε τον τρόμο με το ξύλινο τσεκούρι μας και μαθαίνουμε το πόσο δύσκολο και συναρπαστικό είναι ένα Platform χάνοντας άπειρες ζωές από άστοχα άλματα. Η σειρά Wonder Boy συνέχισε να εξελίσσεται και να μας καταπλήσσει με την διαφοροποίηση του gameplay. Το Wonder Boy in Monster Land πρόσθεσε RPG στοιχεία στο έπος, τουτέστιν ανάπτυξη των ικανοτήτων του χαρακτήρα, διατηρώντας την δράση του πρωτότυπου.
Sequels της αγαπημένης σειράς συνέχισαν να κυκλοφορούν αραιά και που έως τις μέρες μας, τα οποία άλλοτε παίξαμε και άλλοτε αγνοήσαμε εντελώς. Το Monster Boy and the Cursed Kingdom είναι το πρόσφατο sequel που προέκυψε από ένα γύρισμα της τύχης. Το γαλλικό studio Game Atelier είχε σκοπό να δημιουργήσει το Flying Hamster II: Knight of the Golden Seed, sequel δικού του τίτλου του 2010. Η καμπάνια του Kickstarter που είχαν προετοιμάσει για την χρηματοδότηση του project ακυρώθηκε κατόπιν επωφελούς συμφωνίας με την εταιρεία διανομής FDG Entertainment. Στην διαδικασία σχεδιασμού του game, οι δημιουργοί του διαπίστωσαν ότι θα ταίριαζε περίφημα στον κανόνα των Wonder Boy, έσπευσαν να καπαρώσουν την IP και το Monster Boy and the Cursed Kingdom έγινε πραγματικότητα, ευτυχώς.
Τι χρειάζεται για να σωθεί ένα καταδικασμένο βασίλειο;
Τι δουλειά έχει ο Jin, ένα ξέγνοιαστο αγόρι που ζει σε ειδυλλιακό περιβάλλον, με τέρατα, καταστροφές και κακό; Καμία δουλειά, απλά το πεπρωμένο τον φιλοδώρησε με έναν ανάξιο συγγενή, τον Uncle Nabu. Ο θείος του εξελίχτηκε σε τρελαμένο μάγο που μεταμόρφωσε ένα ολόκληρο βασίλειο σε τέρατα, κουνώντας μανιωδώς το ραβδάκι του. Τι να κάνει ο Jin, αναγκάστηκε να ζωστεί τα όπλα του και να κυνηγήσει τον παλαβό θείο προκειμένου να αποκαταστήσει την ισορροπία στον κόσμο του. Το σενάριο του Monster Boy and the Cursed Kingdom είναι επιδερμικό όσο δεν παίρνει και οι χαρακτήρες υπάρχουν αποκλειστικά σαν δικαιολογία για να δράσουμε, τίποτα περισσότερο, ούτε διάλογοι της προκοπής ούτε ανάπτυξη χαρακτήρων.
Το γεγονός αυτό όχι μόνο δεν μας απογοητεύει αλλά το επικροτούμε στην συγκεκριμένη περίπτωση. Το Monster Boy and the Cursed Kingdom δεν είναι ταινία για να μας ενδιαφέρουν η ιστορία και οι διάλογοι, είναι ένα game με φρέσκα γραφικά και old school gameplay που διεγείρει τα gaming αντανακλαστικά μας. Τρία συστατικά αποτελούν την τρομερή “συνταγή” του, το Platform, οι μάχες και οι γρίφοι. Η ποικιλία των skills που αποκτά με τις μεταμορφώσεις του ο Jin διαφοροποιούν τρομακτικά τις Platform στιγμές. Αντικρίσαμε τις παραδοσιακές πλατφόρμες που δεσπόζουν πάνω από γκρεμούς, που μετακινούνται πέρα δώθε και παρουσιάζονται κλιμακωτά σε διαφορετικό ύψος. Στην συνέχεια ήρθαμε σε επαφή με τα νέα κόλπα που εισάγει το game. Πλατφόρμες που δημιουργούμε εμείς πατώντας με ειδικό εξοπλισμό πάνω σε απάτητα μέρη, πλατφόρμες που συμπιέζονται από το βάρος μας, ανοίγοντας νέους δρόμους, τέρατα που παίζουν τον ρόλο πλατφόρμας για να φτάσουμε στον προορισμό μας. Διπλά άλματα, τινάγματα σε ειδικές υποδοχές με την βοήθεια μιας γλώσσας, σπριντ στην επιφάνεια της θάλασσας, αλλαγή μορφής στον αέρα και τι δεν κάναμε για να κινηθούμε στον καταπληκτικό κόσμο του Monster Boy and the Cursed Kingdom. Ευτυχώς δεν υπάρχει permadeath στις πτώσεις, απλά μικρές απώλειες στο health ώστε να έχουμε και άλλη ευκαιρία για να γεφυρώσουμε το χάσμα με τα άλματα μας.
Ενόσω μετακινούμαστε, αντιμετωπίζουμε τα κινούμενα μέρη του τεράστιου σκηνικού, δεκάδες τέρατα διψασμένα για το health μας. Τα περισσότερα έχουν ένα κακό συνήθειο, μια πανέξυπνη τεχνική που εφαρμόζουν οι developers, την απότομη επιτάχυνση. Ενώ περιπολούν με σταθερή ταχύτητα, με το που μας αντικρίζουν, εφορμούν σαν στούκας για να μας χτυπήσουν. Αναγκαζόμαστε να υπολογίζουμε την απόσταση και την ταχύτητά τους, εκτελώντας άλμα για να τους αποφύγουμε ή ζυγιάζοντας το χτύπημα που θα τους υποδεχτεί μισό δευτερόλεπτο προτού μας πλήξουν. Από τα παραπάνω είναι φανερό πως το battle system είναι πλουσιότερο απ’ ότι δείχνει η εικόνα ενός χαρακτήρα με σπαθί, ασπίδα και λιγοστά animations. Τα bosses εξελίσσονται σε αντικείμενο μελέτης έως ότου ανακαλύψουμε το επιθετικό τους στυλ και καταφύγουμε στα απαραίτητα αντίμετρα.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την σύγκρουση με το big venom boss. Στο πρώτο στάδιο, το big venom μοιάζει πανεύκολο θύμα των χτυπημάτων μας την στιγμή που πετάγεται μέσα από τις υπόγειες σήραγγες για να μας πλήξει. Σαρώνοντας την health bar του, αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν να περνά για boss αυτό το ψοφίμι. Η τρομακτική απάντηση έρχεται με το big venom να κολλά σε κινούμενη πλατφόρμα στο ταβάνι ραντίζοντας μας με δηλητήριο. Του ρίχνουμε κεραυνούς κάθετα αλλά το health του ελάχιστα μειώνεται και οι κεραυνοί μας είναι ολιγάριθμοι. Προσπαθούμε να το χτυπήσουμε την ώρα που μας επιτίθεται από μια τρύπα στο δάπεδο αλλά δεν το προλαβαίνουμε με τίποτα, χτυπά σαν κόμπρα και επιστρέφει στο ταβάνι. Τελικά αντιλαμβανόμαστε ότι η κυψέλη που δεσπόζει στο πάνω μέρος της σπηλιάς δεν είναι εφέ αλλά ο μοναδικός τρόπος για να το νικήσουμε. Την χτυπάμε με κεραυνό ακριβώς την στιγμή που περνά από κάτω η πλατφόρμα του big venom, το περιλούζουμε με μέλι, πέφτει στο έδαφος και το αρχίζουμε στις γρήγορες. Αντίστοιχα ευρηματικές είναι οι περισσότερες συναντήσεις με bosses, αποκαλύπτοντας την προσοχή που έχουν δώσει οι developers στο battle gameplay.
Το Monster Boy and the Cursed Kingdom έχει και ένα τρίτο όπλο για να τεστάρει τα gaming skills μας, μια σειρά από γρίφους που επιζητούν λύση ειδάλλως δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε. Κάποιοι γρίφοι μας βάζουν να ενεργοποιήσουμε μοχλούς και άλλα αντικείμενα με συγκεκριμένη σειρά. Κάποιοι άλλοι, να περιστρέψουμε δωμάτια σαν τον Κύβο του Ρούμπικ, έως ότου βρούμε τον σωστό συνδυασμό, μετακινηθούμε εκεί που θέλουμε και διαφύγουμε από την περιστρεφόμενη παγίδα. Πολλές φορές κινούμαστε σε ένα σημείο της οθόνης και βλέπουμε ένα σεντούκι εγκλωβισμένο σε μέρος που δεν έχουμε πρόσβαση. Αμέσως αναζητούμε την δίοδο που θα μας οδηγήσει εκεί και ανακαλύπτουμε νέους γρίφους με pressure plates ή γρίφους που επιλύονται με την βοήθεια μεταμόρφωσης που δεν έχουμε ακόμα αποκτήσει. Στο Monster Boy and the Cursed Kingdom το replayability εξαντλείται στο πρώτο μας πέρασμα, δεν χρειάζεται να το επισκεφθούμε μετά τον τερματισμό για να ξεκλειδώσουμε τα μυστικά του. Χρειάζεται να ανιχνεύουμε όλα τα μέρη, να κρατάμε σημειώσεις για τα αδιάβατα σημεία που κρύβουν μυστικά και να τα επισκεπτόμαστε μόλις έχουμε στα χέρια μας την λύση των γρίφων.
Jin τσάκισέ τους όλους ρε... ζώον
Η μόνη μεταμόρφωση που δεν περάσαμε στο Monster Boy and the Cursed Kingdom είναι η καφκική μεταμόρφωση σε... κατσαρίδα. Όλες οι υπόλοιπες έγιναν κτήμα μας για να τις αξιοποιήσουμε στην εξολόθρευση των εχθρικών ορδών. Ξεχωρίζουμε γρήγορα τις αγαπημένες μεταμορφώσεις με βάση τις ικανότητες των πλασμάτων και την ευελιξία τους και παραδεχόμαστε ότι όλες είναι απολύτως απαραίτητες για να πετύχουμε τους στόχους μας. Λατρεύουμε την βατραχίσια περσόνα μας εξαιτίας της εκπληκτικής γλώσσας που διαθέτει και μας εκτοξεύει σαν μπάλες κανονιού σε άφταστα ύψη. Απολαύσαμε με το παραπάνω τις αμφίβιες ιδιότητες του βατράχου, οι οποίες μας επέτρεψαν να αλωνίσουμε τα βάθη των θαλασσών χωρίς το συνεχές άγχος του πνιγμού. Αμέσως μετά εντοπίσαμε τους καλύτερους πολεμιστές στους οποίους μπορούμε να μεταμορφωθούμε, το λιοντάρι και τον δράκο. Επιβλητικά και τα δύο πλάσματα, διασχίζουν αέρα και γη με μεγάλη ταχύτητα και πετσοκόβουν εύκολα τα τέρατα που στέκονται εμπόδιο στην επέλαση μας.
Τι χριστουγεννιάτικο θαύμα ήταν αυτό; Το Wonder Boy έγινε Monster Boy μεταμορφώνοντας εμάς σε Boys full of Wonder, αγόρια γεμάτα θαυμασμό μπροστά του.
Μας χαροποίησε η δυνατότητα του λιονταριού να τσακίζει ογκόλιθους σαν οδοστρωτήρας, ανοίγοντας δρόμο με το πανίσχυρο σώμα του. Οι εναπομείνασες μεταμορφώσεις δεν πάνε πίσω όσον αφορά την χρησιμότητά τους. Το φίδι ξεγλιστρά μέσα από μικροσκοπικά ανοίγματα, δηλητηριάζει τους εχθρούς με την πράσινη ροχάλα του και κολλάει σαν βδέλλα σε τοίχους. Το γουρούνι οσμίζεται αόρατα αντικείμενα και πόρτες, αξίζει δε να ιστορήσουμε τις εκπληκτικές ικανότητες που του προσδίδουν οι στοιχειακές επιθέσεις. Με κεραυνούς, μπάλες φωτιάς και ανεμοστρόβιλους διαλύει εύκολα τους εχθρούς του, πληγώνει από μακριά τα bosses και πλασάρεται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας. Ακόμα και το βάρος του είναι προσόν όταν πιέζει συμπιέζει πίδακες αναπηδώντας πάνω σε πλατφόρμες και καταδύεται σαν κοτρόνα στο νερό όταν χρειάζεται.
Ο εξοπλισμός χωρίζεται σε έξι σετ με αντικείμενα που διαθέτουν παρόμοιες ιδιότητες ανά σετ. Για να αποκτήσουμε ένα σετ σκάμε χρυσά νομίσματα ή πλιατσικολογούμε τα μπαούλα που κρύβονται σε ζόρικα σημεία των levels. Ο εξοπλισμός δεν υφίσταται για να κάνουμε φιγούρα, είναι απαραίτητος για την επιβίωση και την πρόοδό μας στα levels. Δεν πατάμε σε ηφαιστειακό βασίλειο χωρίς το παγωμένο σετ. Με τις παγωμένες μπότες τσουλάμε πάνω σε ποτάμια λάβας, με το παγωμένο ξίφος δημιουργούμε περάσματα σε πύρινους καταρράκτες. Το γήινο σετ είναι μια καλή λύση για τους επίγειους και υποθαλάσσιους εχθρούς μας. Το δηλητηριασμένο σπαθί δούλεψε υπερωρίες σε τερατώδη κορμιά, καθαρίζοντάς γρήγορα τους αδύναμους και αποδυναμώνοντας εξίσου γρήγορα τους δυνατούς.
Τα έξι σετ έχουν ένα εύκολο σύστημα αναβάθμισης που ζητά από εμάς να μαζέψουμε πετράδια κατά την διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού. Τα πετράδια είναι λιγοστά συνεπώς επιλέγουμε προσεκτικά τα αντικείμενα που θα τοποθετηθούν, φροντίζοντας να είναι εκείνα που μας χρειάζονται περισσότερο ή το πετράδι να τα “ποτίζει” με σπουδαίο skill. Τα μαγαζιά στο καταραμένο βασίλειο δεν έχουν ωράριο, είναι μονίμως ανοικτά. Τα επισκεπτόμαστε συχνά για να ανανεώσουμε τις καρδιές του health και να πάρουμε τις προμήθειες που ξοδεύει αφειδώς το γουρουνάκι της παρέας. Οι ιδιοκτήτες τους είναι χαριτωμένα πλάσματα τα οποία εξασκούνται στην... αφωνία, κανένα τους δεν μιλά, απλά υφίστανται σαν πίνακας στα δεξιά της οθόνης.
Από εδώ πάνε για τον τερματισμό;
Η αυξημένη και τόσο ευπρόσδεκτη δυσκολία του Monster Boy and the Cursed Kingdom αποδυναμώνεται από τον αναλυτικό του χάρτη. Μια πανοραμική άποψή του μας αποκαλύπτει το ευρύτατο μέγεθος των περιοχών και μας εμποδίζει από το να χαθούμε στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των levels. Είναι αλήθεια ότι ο χάρτης αφαιρεί ένα μέρος του μυστηρίου που καλύπτει το καταραμένο βασίλειο, μας υποδεικνύει τα μέρη που δεν έχουμε επισκεφθεί, τα σημεία των teleports, τα shops που περιμένουν το χρυσάφι μας. Αν δεν υπήρχε, το μυστήριο, η αίσθηση του αγνώστου θα κάλυπτε τα πάντα. Σαν επισκέπτες στην Ζώνη του Λυκόφωτος θα τρέχαμε στα τυφλά δεξιά και αριστερά, σκοντάφτοντας συχνά πάνω στην λύση, αναγκασμένοι να απομνημονεύουμε τις διαδρομές ή να τις σχεδιάζουμε στο χαρτί. Όσο συναρπαστικό και αν ακούγεται, σε συνδυασμό με τα αραιά checkpoints και την ποικιλία περιοχών για να διασχίσουμε, θα ανάγκαζε πολλούς ανάμεσά μας να εγκαταλείψουν το game.
Τα checkpoints είναι ένα αγκάθι στο πλευρό εκείνων που έχουν συνηθίσει να σώζουν βήμα προς βήμα την πρόοδο τους. Στην ουσία είναι ένας πόρος που πρέπει να διαχειριστούμε σωστά για να μην καταλήξουμε να παίζουμε ξανά και ξανά κάποια περιοχή. Τα checkpoints είναι μεν πολυάριθμα αλλά σκορπισμένα αραιά εδώ και εκεί. Από το ένα checkpoint μέχρι το επόμενο βρισκόμαστε αντιμέτωποι με θανάσιμους κινδύνους που εξαφανίζουν τις καρδιές του health. Κενά, πυρωμένη λάβα, κίνδυνος ασφυξίας κάτω από το νερό, δεκάδες τέρατα στρατηγικά τοποθετημένα πριν ή μετά από ένα επικίνδυνο άλμα, αυτά και πολλά ακόμα οδηγούν σε απώλειες ζωών και επαναφορά στο περασμένο checkpoint. Το μεγάλο μας δράμα είναι ότι το health δεν ανανεώνεται με potions ή άλλο θεραπευτικό αντικείμενο ώστε να αγοράσουμε ένα απόθεμα για τις δύσκολες διαβάσεις. Οι καρδιές του health ανανεώνονται από όσες ρίχνουν σπάνια οι ηττημένοι εχθροί και από μικρό αριθμό checkpoints.
Είναι φανερό ότι το καταραμένο βασίλειο παρέχει στον χαρακτήρα μας την ασφάλεια ενός απέραντου ναρκοπεδίου. Για να μειώσουμε το εξοργιστικό όσο και αναπόφευκτο backtracking, φροντίζουμε να σώζουμε την πρόοδο σε ένα checkpoint μόνο όταν έχουμε επαρκή αριθμό καρδιών στην διάθεσή μας, άρα μάξιμουμ πιθανότητες επιβίωσης. Κάθε φορά που δεν ακολουθούμε τον παραπάνω κανόνα, χύνουμε μαύρο δάκρυ, γυρίζοντας ξανά και ξανά στην αρχή μιας διαδρομής και προσευχόμενοι αυτή την φορά να περάσουμε επιτυχώς τις δοκιμασίες.
Αναφερθήκαμε μόλις στο κακό backtracking, το οποίο μετριάζεται με την σωστή χρήση των checkpoints αλλά και το χρησιμότατο teleportation mechanic. Όλα τα levels έχουν ένα teleport στην καρδιά τους, σε κεντρικό σημείο για να μπορούμε από εκεί να κινηθούμε ακτινωτά προς όλες τις κατευθύνσεις. Το σπουδαιότερο όπλο που αποκτούμε στο game είναι το staff που δημιουργεί teleportation gates κατά παραγγελία. Τις χρειαζόμαστε για να ταξιδέψουμε σε εμπορικά σημεία και να ανανεώσουμε health και εξοπλισμό στα shops. Χωρίς τα teleports, ο χαρακτήρας μας θα έλιωνε μπότες, πατούσες και... λέπια στην προσπάθεια να επιστρέψει σε περιοχή γεμάτη μυστικά περάσματα. Με τα teleports, φτάνει αυτόματα εκεί και αρχίζει την εξερεύνηση χωρίς πρόβλημα. Η επιστροφή σε κατακτημένα levels ήταν αναπόφευκτη από τα πρώτα λεπτά της περιπέτειάς μας. Βλέπαμε περίεργα χερούλια στον αέρα, εμπόδια που δεν μπορούσαν να διαλύσουν τα skills μας. Τα φαινόμενα αυτά ήταν αρκετά και μας έκαναν να νιώθουμε ότι τα levels μας προκαλούσαν, μας έλεγαν ότι δεν τελειώσαμε μαζί τους, ότι δεν πρόκειται να ησυχάσουμε αν δεν διεισδύσουμε παντού. Μόλις αποκτήσαμε τις κατάλληλες μορφές και εξοπλισμό, θυμηθήκαμε τα ανυπέρβλητα εμπόδια και επιστρέψαμε με τα teleports για να κλείσουμε τους ανοικτούς λογαριασμούς.
Η πεντάμορφη και το πεντάμορφο τέρας
Το Wonder Boy μπορεί να μεταμορφώθηκε σε Monster Boy αλλά οι τερατώδεις μεταμορφώσεις του είναι τόσο “γλυκές” που μας... λίγωσαν. Με την απόκτηση της εκάστοτε μεταμόρφωσης, παρατάμε το χειριστήριο στην άκρη με σκοπό να απολαύσουμε τα idle animations. Το λιοντάρι αρχίζει να βρυχάται δεξιά και αριστερά, επιδεικνύοντας την “αγριάδα” του. Το φίδι βαριέται και κουλουριάζεται προσπαθώντας να κοιμηθεί. Χτυπιόμαστε από τα γέλια βλέποντας τον βάτραχο να παρακολουθεί μια μύγα που τον τριγυρίζει έως ότου την αρπάξει στον αέρα με την γλώσσα του. Το περιβάλλον ζωντανεύει από τα animations των τεράτων και την διαρκή κίνηση των στοιχείων. Φωτιές λικνίζονται σε εντοιχισμένους δαυλούς, κληματσίδες κινούνται πέρα δώθε, μπουρμπουλήθρες και ποτάμια νερού και λάβας σχηματίζονται διαρκώς. Η οπτική πανδαισία δεν ζορίζει καθόλου το Xbox One που διαχειρίζεται τις οπτικές πληροφορίες χωρίς την παραμικρή πτώση της απόδοσης ενώ μας ευχαρίστησε η απουσία των bugs.
“Όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει” λέει ο λαός μας αλλά το Monster Boy and the Cursed Kingdom είναι μια λαμπρή εξαίρεση στον κανόνα. Πέντε άτομα υπογράφουν το soundtrack, πέντε Ιάπωνες συνθέτες ευλογημένοι από τις Μούσες με απίστευτο ταλέντο. Μεταξύ τους συναντούμε γνώριμα ονόματα σαν την Michiru Yamane που μας μάγεψε με τις συνθέσεις της στα Castlevania: Bloodlines και Castlevania: Symphony of the Night. Οι Yuzo Koshiro (Ys, Actraiser) και Motoi Sakuraba (σειρά Tales) μας έχουν συντροφεύσει πολλές φορές στο παρελθόν με τις συνθέσεις τους. Η μουσική επένδυση αλλάζει δραματικά από περιοχή σε περιοχή, καλύπτοντας όλες τις ακουστικές μας ανάγκες. Αγαπήσαμε περισσότερο την μουσική υπόκρουση των ηφαιστειακών levels, τις δυναμικές progressive rock νότες που μας έδιναν ρυθμό και μας χάριζαν αφειδώς ευχαρίστηση. Ο ήχος του άλματος είναι τρομερά αστείος, διασκεδαστική παραφωνία στα υπόλοιπα ηχητικά εφέ. Το voice acting απουσιάζει και είναι κρίμα γιατί δεν θα μας “χαλούσε” να ακούσουμε τα ζωάκια μας να βγάζουν καρτουνίστικες φωνές όταν συζητούν με NPCs.
Παρελθόν και μέλλον του gaming έγιναν ένα
H Game Atelier έριξε μια δημιουργική κλωτσιά στο Monster Boy and the Cursed Kingdom και το πέταξε με την μια στην κορυφή των καλύτερων sequels που έχουμε παίξει ποτέ. Διατηρώντας και εμπλουτίζοντας το old school gameplay, τον λόγο δηλαδή που αγαπούσαμε τόσο πολύ τα Wonder Boy, το φετινό sequel ενισχύει την αναπαραστατική δύναμη της σειράς με υπέροχα γραφικά, την στολίζει με ένα φανταστικό soundtrack και μας προσφέρει ένα πακέτο γεμάτο προκλήσεις και συναρπαστικές ανακαλύψεις. Με τον παρόντα τίτλο εξαπολύονται ρίγη νοσταλγίας στους βετεράνους gamers και κύματα ικανοποίησης στους νεαρότερους ηλικιακά οι οποίοι βρίσκουν δράση, χιούμορ και μπόλικη εξερεύνηση στις 15 ώρες διάρκεια του. Η απουσία του Monster Boy and the Cursed Kingdom από την gaming βιβλιοθήκη μας αποτελεί θανάσιμο αμάρτημα.
Θετικά:
- Άρτια δομημένο gameplay τριών “ταχυτήτων”
- Μπόλικο περιεχόμενο για εξερεύνηση
- Ιδανική διάρκεια για το είδος του
- Φανταστικό soundtrack
- Απίθανα animations
- Χιουμοριστικά πλάσματα
Αρνητικά:
- Δεν έχει voice acting
- Δεν κάνει για ανυπόμονους gamers λόγω αυξημένης δυσκολίας
- Το ισχνό σενάριο θα απογοητεύσει τους οπαδούς των διαλόγων και του lore
Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7.5
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 7.5
Γενικά: 8
Ένας τίτλος που μας κάνει να ελπίζουμε ότι το έπος του Wonder Boy θα συνεχιστεί για πάντα.
Γιάννης Μοσχονάς
NEWS
