Fist of the North Star: Lost Paradise

Η γροθιά της δικαιοσύνης στάζει αίμα.

Η Sega είναι ένας από τους μεγαλύτερους πρεσβευτές της gaming βιομηχανίας, ένας κολοσσός που συνεχίζει να μας τροφοδοτεί με αξέχαστα ψηφιακά όνειρα. Στο Fist of the North Star: Lost Paradise η αγαπητή μας εταιρεία ανάπτυξης και διανομής ζευγαρώνει δύο δοξασμένα franchises επιθυμώντας να γεννηθεί ένα “παιδί – θαύμα”. Το Fist of the North Star ξεκίνησε σαν Manga και απευθύνθηκε σε μάγκες αναγνώστες, λάτρεις της δράσης και της περιπέτειας. Οι καταβολές του είναι από την δεκαετία του 1980 και η μετεξέλιξη του σε σειρές anime, Video Games και ταινίες απέδειξε ότι οι Buronson και Tetsuo Hara που το δημιούργησαν, έκαναν καλά και ακολούθησαν το όραμά τους.

Το έτερον ήμισυ του ζεύγους των franshises είναι η σειρά Yakuza της Sega στην οποία έχουμε καταθέσει δεκάδες ώρες του ελεύθερου χρόνου μας. Η εποποιία του Kazuma Kiryu είναι η καλύτερη ιστορία για την οργάνωση Yakuza που έχουμε καταναλώσει ποτέ, ένα φοβερό αφηγηματικό επίτευγμα με ανάλογο gameplay. Στο Στο Fist of the North Star: Lost Paradise συναντούμε το gameplay των Yakuza αλλά στην θέση του ήρωα, αντί του Kiryu, τον Kenshiro, ένα μύστη της τρομερής πολεμικής τέχνης Hokuto Shinken. O Kenshiro, όπως και ο Kazuma Kiryu, έχει τον προσωπικό του κώδικα ηθικής και την δύναμη να τον επιβάλλει σε έναν κόσμο που μαστίζεται από την παρανομία. Στο μετά – αποκαλυπτικό του κόσμο, ο Kenshiro νικιέται από τον αντίπαλο μύστη πολεμικών τεχνών Shin και χάνει τα ίχνη της αρραβωνιαστικιάς του, της Yuria. Ντροπιασμένος από την ήττα, ο Kenshiro επιστρέφει δυνατότερος για να πάρει εκδίκηση από τον εχθρό του και να μάθει τι απέγινε η Yuria που φήμες την τοποθετούν στην πόλη Eden.

Γιούρια στην Eden ή στον ταβλά με τα κουλούρια;
Η ιστορία απλώνεται σε 11 chapters που η δομή τους μας θυμίζει περισσότερο συρραφή από τυχαία επεισόδια παρά ενιαίο σύνολο. Ενώ κάποια κεφάλαια ασχολούνται με το κυρίως θέμα, την αναζήτηση της Yuria από τον Kenshiro, στα υπόλοιπα προκύπτουν ξεκάρφωτες απειλές και καταστάσεις με μοναδικό σκοπό να δοκιμάσουμε τις ικανότητες του υπερανθρώπου μας. O κατακερματισμός της αφήγησης είναι ενοχλητικός αλλά τα δεκάδες substories μας αποζημίωσαν με το παραπάνω. Τα substories έχουν δύο στόχους. Ο πρώτος είναι να μας φέρουν σε επαφή με τους κατοίκους της Eden, να μας κάνουν να νοιαστούμε για την τύχη τους, να νιώσουμε το αντίκτυπο των πράξεων μας στον ψηφιακό κόσμο. Παίζοντας με ένα ορφανό παιδάκι, βοηθώντας έναν ηλικιωμένο να απαλλαγεί από τους νταήδες, σώζοντας κόσμο που έχει εγκλωβιστεί στην Wasteland νιώθουμε ότι κάνουμε την διαφορά, ότι οι πράξεις μας είναι ουσιαστικές.

Σαν Kenshiro, ερχόμαστε σε επαφή με μια στρατιά από “σάκους του μποξ” και αρκετούς ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Οι “σάκοι του μποξ” είναι τα εγκληματικά στοιχεία και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε στις κουβέντες μας είναι αυτό της βίας, μπαμ, μπουμ, γκαπ κ.τ.λ. Οι NPCs που μας πλαισιώνουν στο ταξίδι μας συντελούν στην εξέλιξη της αφήγησης. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Οι ουσιαστικές γυναικείες παρουσίες είναι η Xsana και η Lyra, δύο δυναμικές γυναίκες με την ίδια ατζέντα (ανάπτυξη της Eden) αλλά διαφορετικές μεθόδους. Η Lyra επιβλέπει τις επιχειρήσεις της πόλης, φροντίζοντας να αποδίδουν τα μέγιστα και παράλληλα, τσακίζει οποιονδήποτε επιχειρεί να παρανομήσει. Η Xsana έχει αναλάβει την ακρόαση και ανακούφιση των κατοίκων από τα βάσανά τους. Κυβερνά με σύνεση, κατανόηση και είναι αποφασισμένη να μετατρέψει την πόλη σε επίγειο παράδεισο για όλους. Από τους αρσενικούς χαρακτήρες την μεγαλύτερη ωρίμανση υπέστη ο Jagre, αρχηγός της φρουράς της Eden. Η σχέση μας αρχίζει με έντονο μίσος από την μεριά του αλλά οι καταστάσεις που βιώνουμε στην συνέχεια, δημιουργούν μια δυνατή φιλία και τον μετατρέπουν σε πολύτιμο σύμμαχο. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες που συναντούμε σε shops και τυχαία περιστατικά είναι άλλοτε χαριτωμένοι, άλλοτε βασανισμένοι αλλά πάντοτε συμπαθητικοί και μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα όταν επιλύουμε τα προβλήματά τους.

Η Eden είναι το κομβικό σημείο της περιπέτειας, το μέρος που συγκεντρώνει όλα τα shops, το προσωπικό μας δωμάτιο για saves και ανάπαυση και την πύλη μας προς την Wasteland. Η τελευταία είναι αντάξια του ονόματός της, μια αμμώδης ερημιά γεμάτη κινδύνους. Η Wasteland δεν έχει τεράστια έκταση υπάρχει όμως για να μας δώσει την εντύπωση ενός ανοικτού κόσμου, εν αντιθέσει με τα λίγα οικοδομικά τετράγωνα της Eden. Απολαμβάνουμε να την διασχίζουμε με το τετράτροχο μας, να μαζεύουμε σκόρπια υλικά στην επιφάνειά της και να συμμετάσχουμε σε αγώνες δρόμου. Η ανταπόκριση του buggy στις εντολές που δίνουμε μέσω χειριστηρίου είναι άμεση και η κίνησή του είναι αρκετά ομαλή ώστε να μας ικανοποιεί όλο το Racing κομμάτι.

Οι σύντομες κούρσες είναι το ένα από τα ενδιαφέροντα minigames που σπάνε την ρουτίνα των ανελέητων ξυλοδαρμών και μας επιτρέπουν να μαζέψουμε χοντρά χρηματικά ποσά. Το πιο χαριτωμένο ανάμεσά τους είναι το Manager Ken, η προσπάθειά μας να διαχειριστούμε ένα νυχτερινό κέντρο και τις όμορφες υπάρξεις που κρατούν συντροφιά στους πελάτες. Αναλαμβάνουμε να στέλνουμε τις κατάλληλες κοπέλες στον πελάτη ανάλογα με τα γούστα του και να τις προστατεύουμε από τα εγκληματικά στοιχεία. Είναι ένα mini game διαχείρισης πόρων που απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση για να μην μας ξεφύγει ούτε ένας πελάτης, γρήγορη εναλλαγή των κοριτσιών με βάση τα στατιστικά τους, ενεργοποίηση των skills τους κ.ο.κ. Είναι πολύ προσοδοφόρο και προπονεί γερά τα ρεφλέξ μας. Το Death Batting όπου παίζουμε μπέιζμπολ με μεταλλική δοκό αντί για ρόπαλο και παρανόμους αντί για μπάλα, είναι ξεκαρδιστικό. Το Doctor Ken ξεχωρίζει για την Rhythm μορφή του και είναι το δυσκολότερο απ’ όλα. Ζοριζόμαστε στο πάτημα των buttons την κατάλληλη στιγμή όταν αυτά έχουν γεμίσει την οθόνη. Πιστή στις παραδόσεις της, η Sega συμπεριέλαβε και σε αυτό το έπος της τα θρυλικά arcades Out Run, Space Harrier και Super Hang – On για να μας πωρώσει με μπόλικο old school gaming.

Γοητευτικός και θανάσιμος
Το Fist of the North Star: Lost Paradise εξελίχθηκε στο τελειότερο game της χρονιάς για εμάς. Ο λόγος ονομάζεται Kenshiro. Ο πρωταγωνιστής της περιπέτειας συνταιριάζει τις δύο βασικές αρετές που πρέπει να έχει ένα έργο τέχνης για να το “ερωτευθούμε”, την ταύτιση και την εξιδανίκευση. Η ταύτισή μας με τον Kenshiro είναι απόλυτη. Ο ήρωας εκπέμπει ανδρισμό, αποφασιστικότητα, δύναμη. Οι ηθικές του αξίες είναι απαραβίαστες, ακλόνητες και τον καθοδηγούν σαν υπνοβάτη σε έναν κόσμο γεμάτο ανομία και καθάρματα. Στέκεται πάντα στο πλευρό των αδυνάτων, χρησιμοποιώντας τις υπεράνθρωπες ικανότητες του στις πολεμικές τέχνες για να τσακίσει τους νταήδες και να επιβάλλει το δίκιο. Είναι ο φάρος της δικαιοσύνης που φωτίζει τον κόσμο γύρω του, κάνοντάς τον καλύτερο, είναι το απόλυτο Alpha Male. Η εξιδανίκευση προκύπτει από τις υπερφυσικές του ικανότητες. “Τι ωραία που θα ήταν να έχουμε τις δυνάμεις του για να καθαρίσουμε τον... λεκέ του κακού από τον πλανήτη μας” σκεφτόμαστε, βλέποντάς τον να σκάει σαν μπαλόνια ορδές από κακοποιούς.

Ο Kenshiro αρχίζει την δράση του όντας ήδη αρκετά δυνατός για να τσακίσει μια ντουζίνα κορμιά στην καθισιά του. Ο υπεράνθρωπός μας δεν περιορίζεται στην μυική του δύναμη αλλά φέρει και ένα σωρό άσσους στο μανίκι του τους οποίους βγάζουμε ενόσω αποκτούμε destiny points, τα xp του Fist of the North Star: Lost Paradise. Ένα πλούσιο ability tree με πανίσχυρες τεχνικές και ενισχυτικά απόδοσης μας περιμένει για να το μελετήσουμε και να το ξεκλειδώσουμε ολόκληρο. Αντί για ability points, τα abilities μας ενεργοποιούνται με orbs πέντε χρωμάτων. Τα star orbs αποκτώνται εύκολα ανεβαίνοντας levels με τα destiny points, έλα όμως που τα σπουδαιότερα abilities ή η πρόσβαση σε αυτά χρειάζεται τα υπόλοιπα, δυσεύρετα orbs. Εκτός από την αγορά ελιξηρίων, τα μαζεύουμε σκοτώνοντας bosses, ολοκληρώνοντας substories και άλλες διασκεδαστικές ασχολίες. Μας άρεσε η τακτική της επίσκεψης στον Toki για να μάθουμε νέες τεχνικές και η ποικιλία των abilities που μας κάνει να τα ψάχνουμε ένα ένα για να ενεργοποιήσουμε τα καλύτερα. Τα αγαπημένα μας abilities είναι όσα αυξάνουν το damage των χτυπημάτων μας, το burst mode και ανοίγουν δυνατές τεχνικές. Το Body Tree είναι η αγαπημένη μας κατηγορία abilities και το Fate Tree εκείνη που επισκεφθήκαμε λιγότερο.

Το burst mode είναι χάρμα οφθαλμών, τόσο κατά την ενεργοποίηση όσο και κατά την χρησιμοποίησή του. Η σχετική μπάρα γεμίζει με κάθε χτύπημα που μοιράζουμε και, φτάνοντας στο τέρμα, βλέπουμε τον Kenshiro να περιβάλλεται από μια γαλάζια αύρα καθαρής δύναμης. Ασκώντας πίεση στο R2 button, μια μικρή έκρηξη βιοενέργειας ταράζει τον Kenshiro, χρωματίζει κόκκινη την αύρα του και ανοίγει τον δρόμο για σωρό νέες τεχνικές. Τι απόλαυση να λιανίζουμε κρανία πεσμένων αντιπάλων με μια συντριπτική γροθιά που μοιάζει να ζυγίζει τόνους, να τσακίζουμε τις άμυνες τους με ελάχιστη προσπάθεια, να μην καταλαβαίνουμε Χριστό από τα χτυπήματα που μας ρίχνουν.

Γνωρίζουμε ότι οι μάνες και οι γιαγιάδες αρέσκονται να μοιράζουν φυλακτά στα παιδιά – εγγόνια με σκοπό να τα προστατεύσουν από το κακό. Ο ορφανός Kenshiro δέχεται φυλακτά από τα σημαντικότερα πρόσωπα που συναντά στο διάβα του και τα αξιοποιεί στο έπακρο. Τα Destiny Talismans είναι πολλά, πολύτιμα και η αναβάθμισή τους κοστίζει αρκετά σε χρήμα και items. Το game μας επιτρέπει να κρατάμε τέσσερα ταυτόχρονα οπότε περνούμε μια περίοδο δοκιμής για το καθένα έως ότου καταλήξουμε στην τετράδα που μας ικανοποιεί. Τα Talismans που επιλέξαμε εξελίχθηκαν σε πανίσχυροι σύμμαχοι στις συγκρούσεις με bosses. Εκεί μας χάριζαν προσωρινά ανθεκτικότητα ανάλογη του Wolverine για να αποκρούσουμε τις σούπερ τεχνικές του εχθρού. Επίσης, με αστραπιαία χτυπήματα τον ετοίμαζαν άμεσα για την εφαρμογή θανάσιμων τεχνικών που του “έπιναν” το health σε δευτερόλεπτα.

Εμείς, στον ρόλο του Kenshiro, είμαστε οι τιμωροί του εγκλήματος, οι προστάτες των αδυνάτων, οι εξολοθρευτές του κακού σε έναν πληγωμένο κόσμο και γουστάρουμε αφάνταστα.

Που διδάσκουν Hokuto Shinken να πάμε να γραφτούμε;
Η απεριόριστη δύναμη του Kenshiro δεν περιορίζεται στο να μας προσφέρει οπτικές απολαύσεις, την νοιώθουμε κυριολεκτικά με την συνδρομή του battle system και του συστήματος χειρισμού. Το δημιουργικό team της Sega που μας μάγεψε στα πρόσφατα Yakuza, μετέφερε τις τεράστιες τεχνικές του γνώσεις στον σχεδιασμό του Fist of the North Star: Lost Paradise. Οι απειράριθμες συγκρούσεις με τους παρανόμους έχουν ως αφετηρία την ανταλλαγή γροθιών – κλοτσιών, την αποφυγή και το μπλοκάρισμα των χτυπημάτων. Τα combos είναι πολλά και εντυπωσιακά με τον αντίκτυπό τους να γίνεται αισθητός σε εμάς ενόσω πατάμε μανιωδώς τα buttons και βλέπουμε τα υπερμεγέθη μοντέλα των χαρακτήρων να επηρεάζονται από την ισχύ τους.

Η πρώιμη αυτή φάση της μάχης υστερεί από τα Yakuza διότι απουσιάζουν τα αντικείμενα που θα σπάζαμε πάνω στα κορμιά των αλητών. Η δεύτερη φάση της μάχης εκδικείται την “ανεπάρκεια” της πρώτης και ξεπερνά τον μεγάλο αντίπαλο στην ποιότητα της βίας. Ο Kenshiro δεν είναι μαφιόζος σαν τον Kiryu, σκληροτράχηλος μεν, με δυνατότητες εντός των ανθρώπινων πλαισίων δε. Είναι ένας άντρας που ελέγχει μια πολεμική τέχνη της οποίας οι τεχνικές αγγίζουν το υπερφυσικό. Για να αποτυπώσουν τις καταπληκτικές ιδιότητές της, οι game designers επιστράτευσαν το σύστημα των quick time events, με τεράστια επιτυχία. Οι αντίπαλοι αποφεύγουν και μπλοκάρουν πολλά χτυπήματα αλλά δεν αντέχουν επί μακρόν το σφυροκόπημα. Μόλις δούμε αστεράκια να περιφέρονται σαν δορυφόροι γύρω από το κεφάλι τους και το circle button να εμφανίζεται παραδίπλα, τους πλησιάζουμε, πιέζουμε το circle και το μακελειό αρχίζει.

Το Hokuto Shinken είναι μια πολεμική τέχνη που επιτρέπει στον χρήστη της να διοχετεύσει την βιοενέργεια του σε συγκεκριμένα σημεία πίεσης του κορμιού του εχθρού. Η απότομη διοχέτευση ενέργειας στο εχθρικό κορμί, οδηγεί σε υπερφόρτωση τον οργανισμό του, φλέβες, αρτηρίες, τα πάντα φουσκώνουν σε κρίσιμο σημείο και ο αντίπαλος μεταμορφώνεται για μερικά δευτερόλεπτα σε άνθρωπο – ελέφαντα προτού εκραγεί σαν ματωμένο ηφαίστειο. Η ισχύς των χτυπημάτων του Hokuto Shinken μας μεταδίδεται οπτικά με κοντινά πλάνα του Kenshiro, με τα φυσικά χαρακτηριστικά του να γιγαντώνονται. Για να αισθανθούμε σαν τον χαρακτήρα μας, καλούμαστε να πατήσουμε ένα μικρό αριθμό buttons τα οποία μας μεταδίδουν με μεγάλη επιτυχία την έξαψη της εμπειρίας. Εκτελώντας την τεχνική των εκατό γροθιών, μιας πανέμορφης αλυσιδωτής επίθεσης, πατάμε μανιωδώς το square button. Η συνεχής πίεση που ασκούν τα δάχτυλά μας στο gamepad “ξεγελά” τον εγκέφαλο και νοιώθουμε σαν τον Kenshiro, σαν να ρίχνουμε αλυσιδωτές γροθιές σε αντίπαλο.

Η εμπειρία απογειώνεται μόλις καλούμαστε να πατήσουμε ένα button σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η απόσταση που διανύει το εικονίδιο του button ή ο κύκλος που σφίγγει σταδιακά μέχρι να το περικλείσει, μεταδίδει την αίσθηση του “φορτώματος” του χτυπήματος, της διοχέτευσης βιοενέργειας σε αυτό. Το πάτημα του button την κατάλληλη στιγμή βγάζει από μέσα μας μια πολεμική ιαχή, έχουμε την εντύπωση ότι μόλις χτυπήσαμε τον στόχο με μέγιστη δύναμη. Το συναισθηματικό αποτέλεσμα κάθε quick time event είναι έντονο, συνδυάζοντας αρμονικά εικόνα, ήχο και χειρισμό, μας μεταμορφώνει σε Kenshiro, νιώθουμε την δύναμη να αναβλύζει μέσα από κάθε κίνηση. Στην άρτια εκτελεσμένη “συμφωνία” του συστήματος χειρισμού υπάρχει μια μικρή παραφωνία, το lock system. Περιμέναμε από τον Kenshiro να “κλειδώνει” μόνιμα πάνω στον κοντινότερο εχθρό για να κατευθύνουμε εύκολα τα χτυπήματά μας πάνω του και όχι να γυρίζει απλά προς το μέρος του σε στάση άμυνας.

Όλα τα κτήνη έχουν την ίδια μάπα
Οι στρατιές των αλητών που λυμαίνονται την Eden και την Wasteland είναι κόπιες ενός μικρού αριθμού μοντέλων οι οποίες κλωνοποιούνται ξανά και ξανά σε κάθε συνάντησή μας μαζί τους. Η ομοιομορφία τους είναι ένα μικρό παράπτωμα του game αλλά αναμενόμενο δοθέντος του τεράστιου αριθμού εχθρών που ξεπαστρεύουμε. Τα bosses αντίθετα είναι μοναδικά σχεδιασμένα πλάσματα, πραγματικά μεγαλειώδη με πανίσχυρες τεχνικές και ιδιότητες. Αντιμετωπίζοντας τον γιγαντιαίο πρωταθλητή του κολοσσαίου, γελάσαμε σκεπτόμενοι τον τηλεοπτικό Σπάρτακο που πήγαν να μας τον πλασάρουν ως μεγάλο μονομάχο, αναρωτηθήκαμε σε πόσα δευτερόλεπτα θα τον είχε πατήσει σαν κατσαρίδα ο γίγαντας.

Ο Kenshiro, μια από τις αποτελεσματικότερες πολεμικές μηχανές που έχουμε χειριστεί σε game, εφάμιλλη του Kratos, τα βρήκε σκούρα στο να διαλύσει κάποια bosses. Η εκμάθηση των κινήσεων τους δεν αρκεί για να τα λυγίσουμε, πρέπει να συνδυάσουμε τέλεια τα Talismans, Burst mode και τις τεχνικές μας ειδάλλως θα φάμε σκόνη. Είναι φανερή η επιμέλεια με την οποία σχεδιάστηκαν τα bosses για να μας κάνουν καλύτερους και εξυπνότερους μαχητές και όχι με μοναδικό σκοπό να μας εντυπωσιάσουν. Πολύ ευχάριστη έκπληξη δοκιμάσαμε όταν, ερχόμενοι αντιμέτωποι με ένα boss, άλλαξε η προοπτική μας σε πρώτο πρόσωπο. Για μερικά δευτερόλεπτα αποπροσανατολιστήκαμε αλλά σύντομα συνηθίσαμε στην φρέσκια οπτική γωνία και εκτιμήσαμε την προσπάθεια των δημιουργών του game να αλλάξουν πρόσκαιρα την ρουτίνα.

Όσα αναφέραμε εξηγούν γιατί λατρεύουμε το Fist of the North Star: Lost Paradise. Όταν δεν διαλύουμε με τα χτυπήματά μας μια ομάδα εχθρών, το μυαλό μας σκέφτεται και λαχταρά ήδη την επόμενη σύγκρουση. Όταν δεν τρέχουμε προς την επόμενη αποστολή μας, “φορτίζουμε” την ενέργεια και τις τεχνικές του Kenshiro. Εκτός από τους κακούς, προφανώς δεν υπάρχει ξεκούραση ούτε για τους καλούς και δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από ένα game που μοιάζει τόσο στα λατρεμένα Yakuza. Οι ιδανικοί ρυθμοί του μασουλάν τον χρόνο μας γρηγορότερα απ’ όσο χλαπακιάζουμε μια φέτα με Μερέντα. Δεν διανοηθήκαμε ούτε λεπτό να συμπιέσουμε τον χρόνο που μας χωρίζει από τον τερματισμό, καταδιώκοντας μόνο τις αποστολές που προωθούν το σενάριο. Θελήσαμε να τερματίσουμε τον μέγιστο αριθμό substories, να διασκεδάσουμε με τα mini games, να σκορπίσουμε χιλιάδες εχθρούς θέλοντας να δούμε μέχρι που μπορεί να φτάσει η ανάπτυξη του Kenshiro. Προσθέτουμε στα παραπάνω και τα εσωτερικά achievements που καταγράφουν όλες μας τις δραστηριότητες, από τον αριθμό των νικημένων αντιπάλων έως την απόσταση που διανύουμε με πόδια και οχήματα. Κατά συνέπεια, οι 15 – 20 ώρες που διαρκεί η πλοκή του Fist of the North Star: Lost Paradise ξεχειλώθηκε εύκολα στις 40 και άνω. Εκτός από την διάρκεια, την αντοχή στον χρόνο εξασφαλίζει το συναρπαστικό gameplay. Εύκολα θα επιστρέψουμε στον κόσμο του μετά από αρκετό χρονικό διάστημα για να βγάλουμε το άχτι μας, ανατινάζοντας ξανά και ξανά αντιπαθείς ψηφιακούς εχθρούς.

Την ρώμη της Dragon Engine την τεστάραμε ήδη στο Yakuza 6 συνεπώς δεν περιμέναμε να μας απογοητεύσει εδώ, στο μακρινό του “ξαδερφάκι”. Το framerate είναι εξίσου σταθερό με τον Kenshiro μπροστά σε δεκάδες εχθρούς, δεν ρίχνει ποτέ τους ρυθμούς του, δεν το επηρεάζουν ούτε γιγάντια bosses, ούτε εντυπωσιακά οπτικά εφέ. Τα cinematics είναι εξαιρετικά, η χρήση του cel shading δίνει μια απόκοσμη νότα στους χαρακτήρες. Μας πώρωσε άγρια η επιμέλεια με την οποία καταγράφεται η μυϊκότητα ηρώων και κακοποιών, αμφότεροι μοιάζουν σαν να... σχόλασε μόλις το τελευταίο Mister Olympia και τα μπιλντέρια ξεχύθηκαν στους δρόμους για ξύλο. Οι διαστάσεις των χαρακτήρων εκπέμπουν τεράστια δύναμή και έτσι γουστάρουμε περισσότερο την δράση.

Η συγγένεια Fist of the North Star: Lost Paradise και Yakuza προχώρησε μέχρι το voice acting όπου ακούσαμε την φωνή του Kiryu να βγαίνει μέσα από το στόμα του Kenshiro. Ο voice actor του Kiryu δεν είναι ο μοναδικός από τα Yakuza που συμμετάσχει στο project, έχει όμως την πιο αναγνωρίσιμη φωνή. Ακούγοντας το soundtrack αισθανόμαστε πως ο Kenshiro διοχέτευσε τον δυναμισμό του σε κάθε κομμάτι. Σκληρό ροκ και μεταλιές συνοδεύουν τα χτυπήματά μας και την συντριβή των εχθρών, ενθουσιάζοντας μας αφάνταστα.

Πώρωση το όνομά σου είναι Kenshiro
Είναι δυνατόν να δοθεί το Fist of the North Star: Lost Paradise για review σε άτομο με παρατσούκλι Blood King και να μην πάρει ξεγυρισμένα δεκάρια; Δυστυχώς είναι διότι οφείλουμε να είμαστε αντικειμενικοί. Αληθεύει ότι το αίμα ρέει σαν ποτάμι, ότι τόση αιματοχυσία δεν βλέπουμε ούτε σε ταινίες με κανιβάλους, τόσα θύματα για να μακελέψουμε μας εξιτάρουν. Ταυτιστήκαμε με τον Kenshiro, η σωματική του διάπλαση είναι μέγας κινητροδότης για να μην χάνουμε προπονήσεις. Αγαπήσαμε το εξαιρετικό gameplay των Yakuza που ενσωματώνει, τις πλούσιες ευκαιρίες ανάπτυξης, δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε τις επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες και το πρόχειρα εμπλουτισμένο σενάριο. Ένα είναι βέβαιο, γουστάρουμε το Fist of the North Star: Lost Paradise περισσότερο απ’ όσο δείχνει η βαθμολογία του.

Θετικά:
- Ο Kenshiro είναι το τέλειο ανδρικό πρότυπο, ταυτιζόμαστε απόλυτα μαζί του
- Απεριόριστες ευκαιρίες για ανάπτυξη και ενδυνάμωση του ήρωα
- Διασκεδαστικά mini games
- Φανταστικό battle system, εντυπωσιακότερο των Yakuza
- Συνδυάζει καλή διάρκεια και αντοχή στον χρόνο
- “Σκληρό” soundtrack
- Πληθώρα από substories

Αρνητικά:
- Άκυρο lock system
- Όλοι οι αντίπαλοι έχουν την ίδια... μούρη
- Άφθονο grinding
- Σενάριο που θυμίζει συρραφή ξεκάρφωτων ιστοριών

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7
Gameplay: 7
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.3

Ιδανικό για τον ανδρικό πληθυσμό και τους οπαδούς των Yakuza – Fist of the North Star franchises.

Γιάννης Μοσχονάς