Journey

Το ταξίδι είναι που μετράει.

Η Thatgamecompany, μια από τις εταιρίες που συνεργάζεται αποκλειστικά με την Sony, είναι γνωστή για το μοναδικό της όραμα, βάση του οποίου δημιουργεί παιχνίδια έξω από τα συνηθισμένα. Οι τίτλοι που έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια (downloadable games κυρίως για το Playstation 3) είναι περισσότερο εμπειρίες που ξυπνούν συναισθήματα, παρά συμβατικά παιχνίδια που εστιάζουν σε πράγματα όπως gameplay, ρεαλιστικά γραφικά και ιστορία.

Το Journey, ο νέος τίτλος της εταιρίας, παρότι πιο προσγειωμένος σε σχέση με τα σουρεαλιστικά Flow και Flower, έχει φτιαχτεί με τον ίδιο τρόπο σκέψης και έχει ως σκοπό να συνεπάρει τους gamers στον μοναδικό του κόσμο. Έναν κόσμο πολύ διαφορετικό σε σχέση με όσα μας έχουν συνηθίσει τα video games.

Σενάριο
Μετά τη θαυματουργική του δημιουργία, ο χαρακτήρας σας ξυπνάει σε μία αχανή έρημο. Χωρίς να έχει επίγνωση του τι ακριβώς συμβαίνει προχωράει μέχρι την κορυφή ενός αμμόλοφου. Εκεί, τα μάτια του αντικρίζουν ένα μαγευτικό θέαμα. Ένα βουνό που στέκεται επιβλητικά πάνω από οτιδήποτε άλλο, με ένα μυστηριώδες φως να βρίσκεται στην κορυφή του. Από εκείνη τη στιγμή, ο στόχος του και λόγος ύπαρξής του γίνεται προφανής. Πρέπει να φτάσει στην κορυφή αυτού του βουνού πάση θυσία. Και έτσι λοιπόν το ταξίδι στο άγνωστο ξεκινά.

Το παιχνίδι αρχίζει χωρίς απολύτως κανένα πρόλογο ή εξήγηση του ποιος είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο βρίσκεται ο χαρακτήρας σας. Η ιστορία γίνεται γνωστή μέσα από τους διαφόρους ναούς και χαλάσματα τα οποία συναντάτε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας. Το κατά πόσο το νόημα της θα έχει κάποια σημασία έχει να κάνει με τις απόψεις σας πάνω στο θέμα. Πάντως το σίγουρο είναι ότι η πολύ μικρή διάρκεια του παιχνιδιού το κάνει να…βιάζεται, έχοντας ως αποτέλεσμα να κάνει λιγότερη αίσθηση απ’ όσο θα μπορούσε.

Χειρισμός
Η κεντρική ιδέα του Journey είναι να σας αφαιρέσει τη δύναμη που συνήθως έχετε και να σας κάνει να νιώσετε μικρός μέσα στο μεγαλείο του κόσμου στον οποίο βρίσκεστε. Αυτό γίνεται περιορίζοντας το gameplay σε τρεις βασικούς μηχανισμούς, οι οποίοι αλλάζουν ανάλογα με ότι δίνεται από το περιβάλλον. Αυτοί είναι το τρέξιμο (αριστερός μοχλός), άλμα (X) και κάλεσμα (Ο).

H χρήση της κάμερας, όπως και σε άλλα παιχνίδια της Thatgamecompany, γίνεται με την βοήθεια του DualShock 3. Επειδή όμως οι δημιουργοί του παιχνιδιού συμπέραναν ότι αυτός ο τρόπος χειρισμού δεν ταιριάζει σε παιχνίδια του είδους, πρόσθεσαν επίσης κανονικό χειρισμό με τον δεξιό μοχλό. Δεν υπάρχει τρόπος να απενεργοποιηθεί κάποια από τις δύο λειτουργίες, αν και ευτυχώς καμία δεν στέκεται εμπόδιο στην άλλη.

Exploration
Όπως αναφέρθηκε και πιο πριν, το gameplay του παιχνιδιού περιορίζεται σε τρία κουμπιά, τα οποία χρησιμοποιούνται καθαρά για την περιήγηση. Δεν υπάρχει σύστημα μάχης ή τρόπος να βλάψετε κάτι (και αντίστροφα), μιας και το Journey είναι ένα πολύ φιλειρηνικό παιχνίδι. Στο εισαγωγικό κομμάτι, ο χαρακτήρας σας μπορεί απλά να περπατήσει και να καλέσει, αλλά πολύ σύντομα βρίσκει ένα κομμάτι μανδύα, το οποίο στην ουσία είναι ένα stamina bar που αποθηκεύει ενέργεια και σας δίνει την δυνατότητα να πηδάτε.

Τα άλματα στο Journey είναι κάτι πού κερδίζεται. Αυτό σας οδηγεί στο να εκμεταλλεύεστε το περιβάλλον σας, χρησιμοποιώντας πράγματα όπως αμμόλοφους και δυνατούς ανέμους για να μετακινηθείτε γρήγορα, εξαντλώντας την ενέργεια άλματος μόνο όταν μπορείτε να την αναπληρώσετε. Στα πρώτα levels αυτό οδηγεί σε κάποιες πολύ εκνευριστικές καταστάσεις, στις οποίες ένα μικρό πήδημα θα μπορούσε να τα λύσει όλα, αλλά επειδή δεν το διαθέτετε θα πρέπει να βρείτε το σωστό σημείο ανάβασης. Τα πράγματα όμως βελτιώνονται καθώς μαζεύετε upgrades για το μανδύα, τα οποία αποθηκεύουν περισσότερη ενέργεια και μετατρέπουν το μικρό άλμα σε αιώρηση και στη συνέχεια σε μεγαλειώδη πτήση.

Bringer of life
Όλες οι μορφές ζωής στον κόσμο του Journey (συμπεριλαμβανομένου του χαρακτήρας σας) είναι φτιαγμένες από ύφασμα. Τα πλάσματα που θα συναντήσετε ποικίλουν, με τα πιο μικρά να είναι απλά κομματάκια υφάσματος που ζουν σε ομάδες και τα πιο μεγάλα να είναι σφυροκέφαλοι καρχαρίες που πετούν με χάρη στον ουρανό. Το πρόβλημα όμως είναι ότι τα περισσότερα από αυτά είναι νεκρά ή φυλακισμένα.

Ένα σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού έχει να κάνει με το να βοηθήσετε αυτά τα πλάσματα. Αγγίζοντάς τα ή χρησιμοποιώντας το κάλεσμά σας, δίνετε πνοή στα σώματά τους, κάνοντάς τα να επιστρέψουν στη ζωή. Αυτά στη συνέχεια σας το ανταποδίδουν, βοηθώντας σας με το εκάστοτε objective και δίνοντάς σας πίσω ζωική ενέργεια για να γεμίσετε το μανδύα σας. Η συνεργασία αλλά και η απλή συνύπαρξη μαζί τους οδηγεί σε μερικά πολύ όμορφα στιγμιότυπα, πού μερικές φορές αλλάζουν εντελώς τον τόνο και το στυλ που είχε το παιχνίδι στην αρχή.

Ταξιδεύοντας με παρέα
Το online mode του παιχνιδιού προσφέρει κάτι πολύ διαφορετικό σε σχέση με ότι συναντάτε συνήθως στο χώρο. Αυτό δεν είναι κάποια φοβερή καινοτομία ή ο αριθμός των modes που μπορείτε να παίξετε, αλλά η μοναδική αίσθηση που δίνει το να συναντάτε κάποιον και να διασχίζετε μαζί του τον κόσμο.

Δεν μπορείς να κατηγορήσεις του δημιουργούς για την επιλογή τους να φτιάξουν ένα παιχνίδι που τελειώνει πριν η απλότητά του γίνει μονότονη, αλλά είναι προφανές ότι περισσότερα στοιχεία θα μπορούσαν να προστεθούν χωρίς να αλλοιώσουν την συνολική εμπειρία.

Σε τυχαίες στιγμές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας, το παιχνίδι θα σας συνδέσει με έναν άλλο παίχτη που βρίσκεται στην ίδια περιοχή με εσάς. Όποτε γίνεται αυτό, μια φωτεινή ένδειξη στις άκρες της οθόνης σας κάνει γνωστή την ύπαρξη και τη θέση του. Δεν υπάρχει κάποιος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ σας, αλλά η γλώσσα του σώματος και οι διαφορετικοί τόνοι του καλέσματός σας αρκούν για τις πιο βασικές υποδείξεις. Το παιχνίδι δεν έχει προβλήματα lag και η πρόοδός σας δεν χάνεται αν αποσυνδεθείτε. Παρ όλα αυτά, αν γίνει κάτι, δεν πρόκειται να δείτε τίποτα άλλο παρά το συμπαίχτη σας να κάθεται και σιγά-σιγά να διαλύεται στον αέρα.

Η περιήγηση με αυτόν τον συνταξιδιώτη δεν είναι απαραίτητη, αν και σίγουρα κάνει την εμπειρία να αξίζει ακόμα πιο πολύ. Μπορείτε να ταξιδέψετε μαζί για μερικά χιλιόμετρα και μετά να χωρίσουν οι δρόμοι σας, να πάρετε ρόλο μέντορα, υποδεικνύοντάς του πράγματα για τα οποία μπορεί να μην γνώριζε ή απλά να μοιραστείτε μαζί του το πόσο ενθουσιασμένοι είστε με όσα βλέπετε. Ακόμα και αν όλα αυτά δεν σας κάνουν εντύπωση, η ιδέα του να έχετε κάποιον να σας γεμίζει την ενέργεια του μανδύα όταν δεν υπάρχουν άλλα ζώα τριγύρω, κάνει την μεταξύ σας συνύπαρξη μια καλή στρατηγική.

Videogames are art
Οι τομέας των γραφικών είναι το πιο δυνατό χαρτί του Journey. Το παιχνίδι, όπως και πολλά άλλα αυτής της γενιάς, χρησιμοποίει ένα καρτουνίστικο art style,το οποίο όμως καταφέρνει και ξεπερνάει τον μέσο όρο. Τα τοπία δείχνουν μαγευτικά, με πράγματα όπως η άμμος στις ερήμους τις οποίες διασχίζετε να αντιδρά με διαφορετικούς τρόπους, το φωτισμό να αλλάζει εντελώς το σκηνικό και μακρινές περιοχές στον ορίζοντα να εξάπτουν την φαντασία. Η παρουσίαση είναι αψεγάδιαστη, και σίγουρα θα σας αφήσει ευχαριστημένους. Πρόκειται για ένα πραγματικό έργο τέχνης, που προκαλεί δέος με κάθε ματιά.

Το τραγούδι της ερήμου
Ο ήχος είναι η ψυχή που δίνει ζωή στον κόσμο του παιχνιδιού. Τα τραγούδια αλλάζουν ανάλογα με το τι χρειάζεται η κάθε περιοχή, δίνοντας το κατάλληλο συναίσθημα, ενώ η παραμικρή αλληλεπίδραση με τα υπόλοιπα πλάσματα χαρίζει ευχάριστες νότες. Πρόκειται για ένα ισχυρό εργαλείο, που μπορεί να κάνει ακόμα και όσους ενθουσιάζονται δύσκολα να συγκινηθούν. Τέλος δεν υπάρχει ίχνος voice acting και δυνατότητα κανονικής επικοινωνίας, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν βλάπτει, ίσα-ίσα συμβάλει στη δημιουργία της πρέπουσας ατμόσφαιρας.

Ποιότητα αντί Ποσότητας
Τo Journey είναι υπερβολικά μικρό. Εστιάζοντας στα απολύτως απαραίτητα, το παιχνίδι μπορεί να τερματιστεί μέσα σε 1 ώρα και 40 λεπτά, κάτι ιδιαιτέρως απογοητευτικό σε σύγκριση με τα standards που θέτει σε άλλους τομείς. Τα trophies, τα διάφορα collectibles και τα καλά κρυμμένα Easter eggs απαιτούν πολύ περισσότερα playthroughs, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι αυτό το παιχνίδι δεν είναι φτιαγμένο για να διαρκεί.

Η παραίσθηση των απέραντων ερήμων διαλύεται αμέσως μόλις προσπαθήσετε να προχωρήσετε λίγο πιο πέρα από την νοητή ευθεία μεταξύ της αρχής και του τέλους. Δυνατοί άνεμοι παίζουν τον ρόλο των ορίων της κάθε περιοχής, απογοητεύοντας όσους ξόδεψαν τον χρόνο τους φτάνοντας εκεί σε μια άσκοπη αναζήτηση μυστικών. Ακόμα και το σύστημα autosave του παιχνιδιού, το οποίο σώζει την πρόοδό σας μετά το τέλος της κάθε πίστας, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει λόγος περιπλάνησης στις άγονες εκτάσεις που σας περιτριγυρίζουν.

Η υλοποίηση της σύλληψης του Journey αποτελεί καλή ευκαιρία που σκορπίστηκε, καθώς το περιβάλλον δίνει τόσες προοπτικές για εναλλακτικές διαδρομές και εντελώς διαφορετικά playthroughs. Αντί για αυτό, το παιχνίδι είναι εντελώς γραμμικό και τόσο σύντομο που κάνει την αγορά του μια δύσκολη επιλογή. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις του δημιουργούς για την επιλογή τους να φτιάξουν ένα παιχνίδι που τελειώνει πριν η απλότητά του γίνει μονότονη, αλλά είναι προφανές ότι θα μπορούσαμε να έχουμε πολύ περισσότερο content.

Επίλογος
Το Journey είναι ένας αξιοπρόσεκτος τίτλος και σίγουρα ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια που έχετε παίξει. Σαν πολλά άλλα πριν από αυτό που προσπαθούν να είναι διαφορετικά, ξεχνάει κάποιες από τις βασικές αξίες του gaming, γι’ αυτό και η αγορά του βασίζεται αποκλειστικά στο αν θα πιστέψετε σε αυτό παρά τη μικρή του διάρκεια. To κόστος του στο Αμερικάνικο PSN είναι στα 15$, συνεπώς στην Ευρώπη είναι πολύ πιθανό να έχουμε μια ανάλογη τιμή σε ευρώ.

Θετικά:
- Καταπληκτική παρουσίαση
- Απλό, μα διασκεδαστικό gameplay
- Μια διαφορετική πρόταση μέσω του online mode

Αρνητικά:
- Υπερβολικά μικρό
- Οι ιδιαιτερότητές του ίσως απομακρύνουν κάποιους

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 9
Gameplay: 7
Αντοχή: 3
Γενικά: 7

Ένα παιχνίδι φτιαγμένο για όσους θέλουν περισσότερο να νιώσουν συναισθήματα, παρά να περάσουν την ώρα τους.

Παναγιώτης Σεντουκάς