Σχέσεις

Ένα topic που έψαξα αλλά δεν βρήκα στο Forum. Μου ήρθε η ιδέα να το ανοίξω με αφορμή το παρακάτω άρθρο.

Θέλω να μείνω μόνος: Αλήθεια ή Δικαιολογία;
«Δεν είμαι σε φάση για σχέση αυτή την περίοδο», «απολαμβάνω τη μοναξιά μου», ή απλώς «γουστάρω με χίλια την παρέα μου».
Φράσεις και παραλλαγές αυτών που όλοι έχουμε πει ή όλοι έχουμε ακούσει.
Η απόρριψη πολλές φορές έρχεται σε συσκευασία ζαχαροπλαστείου.
Μία απ'αυτές είναι και η παραπάνω.
Είναι όμως απόρριψη ή μήπως πίσω απ'αυτό το «θέλω να μείνω μόνος», δεν κρύβεται απολύτως τίποτα περισσότερο;
Ράινα Μελισσηνού και Μαρκήσιος Παπαχώστας, βάζουν τα πράγματα στη θέση τους.


Ράινα Μελισσηνού
Τα παραμύθια που λέμε στα παιδιά για να κοιμηθούν έχουν το γνωστό τέλος. Τα παραμύθια πάλι που λένε οι ενήλικες μεταξύ τους και μένουν άυπνοι τελειώνουν κάπως έτσι «Και δεν έζησαν αυτοί καλά, ούτε εμείς καλύτερα επειδή ο ένας από τους δύο ήθελε να μείνει λίγο μόνος.»

Τη φράση «θέλω να μείνω μόνος/η» τη λέμε ως παυσίπονο σε χωρισμούς και χυλόπιτες. Συνήθως ακολουθεί μια εισαγωγική πρόταση του τύπου «Είσαι φοβερός/η, καταπληκτικός/η, ανεπανάληπτος/η». Υπονοείται πως αυτός που τη λέει, παίρνει επάνω του το φταίξιμο. Συνήθως συνοδεύεται και από μια ψυχολογική δικαιολογία της απόφασης αυτής «έχω μόλις βγει από σχέση, γάμο, οιδιπόδειο σύμπλεγμα, ιψενικό τρίγωνο…».

Όποιο περιτύλιγμα και αν της βάλεις η φράση είναι η ίδια «θέλω να μείνω λίγο μόνος/η». Μια φράση που άλλοι έχουμε πει, άλλοι έχουμε ακούσει και άλλοι -ανεπίδεκτοι μαθήσεως- και δεν την πιστέψαμε όταν την ακούσαμε και την επαναλάβαμε παπαγαλίζοντας και εμείς στην πρώτη δοθείσα ευκαιρία.

Πρώτον, γιατί αυτός που το εκστομιζεί δεν πιστεύει σε καμία περίπτωση ότι αυτό που απορρίπτει εκείνη τη στιγμή είναι υπέροχο. Αντιθέτως πιστεύει ότι είναι κάτι πολύ συνηθισμένο που μπορεί εύκολα να το βρει στην παρακάτω γωνία, οπότε θέλει να συνεχίσει όπως στο τραγούδι: «μόνος προχωράω μόνος ατέλειωτος ο δρόμος ατέλειωτες στροφές». Αν πεινάσει θα σταματήσει στο επόμενο σουβλατζίδικο. Έχει εξάλλου πολλά μαγαζιά ο δρόμος.

Αν όμως πίστευε πως αυτό που του προσφέρεται είναι λατρεμένο, μοναδικό και ανεπανάληπτο θα το έτρωγε ακόμα και αν ήταν θεωρητικά χορτασμένος. Όπως κάνουμε όταν πάμε σε κάποιο γκουρμέ εστιατόριο, στο οποίο μπορεί να έχουμε σκάσει από το φαγητό, αλλά όταν στο τέλος μας κερνάνε το φοβερό γλυκό πέφτουμε με τα μούτρα. Όχι επειδή πεινάμε, αλλά επειδή το θεωρούμε εξαιρετικό και δεν αφήνουμε την ευκαιρία να το γευτούμε να πάει χαμένη. Προφανώς αν μας προσέφεραν μια σοκοφρέτα περιπτέρου, που θα τη βρίσκαμε και αύριο να λέγαμε «Όχι, ευχαριστώ. Μόλις τελείωσα από ένα μεγάλο γεύμα και θέλω να μείνω μόνος… να χωνέψω!»

Δεν καλύφθηκες με το παράδειγμα του φαγητού; Μήπως δεν είναι το ευαίσθητο σημείο σου; Αν είσαι ταξιδιάρα ψυχή, νομίζω πως θα σε καλύψω με το επόμενο παράδειγμα. Επιστρέφεις από ένα μακροχρόνιο ταξίδι. Είσαι γεμάτος από καλές και κακές εμπειρίες. Μπαίνεις στο σπίτι με τις βαλίτσες να ξεκουραστείς και μόλις ανοίγεις την πόρτα βλέπεις ό,τι σου έχουν ρίξει από κάτω ένα εισιτήριο μετά επιστροφής και όλα πληρωμένα για τον προορισμό των ονείρων σου. Μόνο που πρέπει να πακετάρεις και να ξαναφύγεις σε δυο μέρες.

Υπάρχει περίπτωση να χάσεις αυτή την ευκαιρία; Πότε θα αρνηθείς αυτή την πρόταση; Μόνο αν το ταξίδι δεν είναι θελκτικό για σένα και το θεωρείς μια απλή βόλτα στα καμένα βούρλα. Τότε θα πάρεις το προσποιητά στεναχωρημένο σου ύφος και θα πεις στο καμένο βούρλο: «Με τιμά η πρότασή σου, αλλά μόλις επέστρεψα από ένα μακρινό ταξίδι και θέλω να μείνω μόνος μου να… ξεπεράσω το τζετ λαγκ.»

Η αλήθεια πάντα λοιπόν είναι στο ότι δεν θεωρείς υπέροχο αυτό που απορρίπτεις. Αντιθέτως, πιστεύεις ότι τώρα που βγήκες από μια σχέση και έχεις φάει τη χλαπάτσα σου είναι η ευκαιρία να κάνεις μια έρευνα αγοράς. Να ψάξεις για το καλύτερο που κυκλοφορεί. Και είσαι διατεθειμένος να ψάξεις όσο καλύτερα μπορείς, προκειμένου να μην την ξαναπατήσεις. Μόλις όμως το βρεις και το ερωτευθείς δεν θα έχεις καμία δικαιολογία να επικαλεσθείς το timing και άλλες τέτοιες φθηνές δικαιολογίες. Θα πέσεις με τα μούτρα στον πατσά και όσο πιο γρήγορα μπορείς γιατί θα φοβάσαι πως θα βρεθεί κάποιος/α άλλος/η που θα είναι πιο έτοιμος από εσένα.

Οπότε, τώρα που πείστηκες, και για να είσαι εντάξει και με τη συνείδησή σου όταν σου ξαπαρουσιαστεί παρόμοια κατάσταση μην πεις ψέμματα. Μίλησε ξεκάθαρα για τις προθέσεις σου. Πες αν θες και αυτό που λες στις πωλήτριες, όταν φεύγεις από ένα μαγαζί με παπούτσια: «Ευχαριστώ πολύ. Μου άρεσε. Θα ρίξω μια ματιά και αλλού και αν δεν βρω τίποτα καλύτερο μπορεί και να επιστρέψω για να το πάρω».

Αν επιμένεις ακόμα πως στα αλήθεια εσύ θέλεις να μείνεις μόνος, θα σου πω πως σύμφωνα με τις κοινωνιολογικές αναλύσεις το ανθρώπινο ον είναι κατασκευασμένο να ζει σε ζεύγη. Εσύ σε ποιο από τα είδη του ζωικού βασιλείου ανήκεις;


Μαρκήσιος Παπαχώστας
Ο Μαρκήσιος Παπαχώστας απολαμβάνει τη μοναξιά του. Μόνος του έχει γράψει τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής και του έρωτα, μόνος του έχει ετοιμάσει τα σπουδαιότερα του τραγούδια, και γενικότερα, μόνος του το πέρασε και αυτό, με βαρύ τσιγάρο σέρτικο.

Γενικότερα και χωρίς πλάκα, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που μόνοι περνάνε καλύτερα.

Υπάρχουν επίσης και οι φάσεις που, και να μην είσαι μοναχικός, την αποζητάς την μοναξιά σου. Θες λιγάκι να κάτσεις κάτω, να τα πεις με τον εαυτό σου και να τα βρείτε. Να αράξεις και να ακούσεις την μουσική που σου αρέσει, να χαζέψεις στο ίντερνετ και να κάνεις πράγματα που δεν μπορείς να τα κάνεις όταν έχεις δίπλα σου έναν άλλον άνθρωπο να σου στέλνει στο FB κάθε τρεις και μια μηνύματα και να τσατίζεται όταν κάνεις πάνω από δέκα λεπτά να απαντήσεις.

Δεν είναι δικαιολογία το να θες να μείνεις μόνος σου. Ανθρώπινη ανάγκη είναι.

Ανάγκη που την έχεις γενικά, πόσο μάλλον όταν έχεις πρόσφατα βγει από κάποια σχέση και θες λίγο να επαναπροσδιορίσεις το ποιος είσαι και το τι σου αρέσει. Ας υποθέσουμε ότι πάνω σε μια τέτοια περίοδο σου κάθεται κάτι καλό. Βγαίνετε, περνάτε όμορφα, καταλήγετε και σε ένα κρεβάτι, και στο τέλος έρχεται η ώρα να κάνετε την κουβέντα για το πού πάτε, και για το αν έχει μέλλον η σχέση σας η όχι.

Εκεί λοιπόν, στο μυαλό σου παίζουν ταυτόχρονα δυο soundtrack.

Το ένα είναι το ρομαντικό, αυτό που σου λέει ότι αν μείνετε μαζί όλα θα είναι ρόδινα, και το άλλο που σε προετοιμάζει για μάχη και πόλεμο γιατί ουσιαστικά δεν θες να είσαι με κάποιον, απλώς ήθελες να περάσεις καλά ένα βράδυ –ή δυο ή τρία ή και πέντε– και μετά να πάει ο καθένας στο σπίτι του.

Γιατί είναι κακό να επιλέξεις το δεύτερο;

Ναι, δεν λέει ο μέγας Φιλόσοφος, υπάρχουν οι φάσεις που η συγκεκριμένη άποψη χρησιμοποιείται ως δικαιολογία, αλλά θεωρεί ότι ακόμα και τότε, έχει μια μικρή βάση αληθείας.

Ήθελες να κάνεις σεξ, να νιώσεις λίγο κοντά με κάποιον και μετά θέλεις να ξαναγυρίσεις στην άνεση και την χαρά του να μην έχεις να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν. Όταν ο άλλος έχει γνώση του τι ακριβώς θες, δεν μπορεί μετά να γκρινιάζει και να σου ζητάει τα ρέστα που δεν θες να συνεχίσεις κάτι. Στο κάτω-κάτω της γραφής, γιατί ντε και καλά να το συνεχίσεις;

Αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, η κάθε σχέση απαιτεί θυσίες. Απαιτεί το να είσαι εκεί 200% για τον άλλον όταν θέλει το οτιδήποτε, απαιτεί το να βάζεις το «εμείς» πάνω από το «εγώ», απαιτεί γενικότερα να μπεις σε μια κατάσταση την οποία μπορεί να μην είσαι στην προκείμενη περίπτωση έτοιμος να διαχειριστείς. Προϋποθέτει επένδυση σε χρόνο και συναισθήματα. Δεν μπορείς να είσαι σε σχέση και να λες στον άλλον ότι δεν θες να βρεθείτε γιατί θες να μείνεις στο σπίτι και να δεις σειρές. Ούτε μπορείς να εξηγήσεις ότι δεν γουστάρεις να τον δεις χωρίς να παρεξηγηθεί.

Γυρνάς λοιπόν και λες: «θέλω να μείνω μόνος μου αυτό το διάστημα».

Αν ο άλλος που το ακούει έχει τουλάχιστον δυο δράμια νοημοσύνη, θα καταλάβει τι εννοείς. Θα το δεχτεί και θα συνεχίσετε να κάνετε την παρέα που κάνατε και πριν, είτε πάνω στο κρεβάτι είτε μακριά από αυτό.

Οι άνθρωποι είναι εγωιστικά όντα. Θέλουν να περνάνε οι ίδιοι όμορφα, και να μην τους πιέζει απολύτως τίποτα. Δύσκολα θα βρεις μια σχέση στην οποία δεν θα έχει κάνει συμβιβασμούς κανένας από τους δυο, και μπορεί να βρεθείς σε μια κατάσταση που δεν γουστάρεις να κάνεις κανέναν συμβιβασμό, για κανέναν γαμημένο λόγο.

Θέλετε, εκατομμύρια των αναγνωστών του Μαρκησίου, να του πείτε ότι δεν το καταλαβαίνετε αυτό; Ότι δεν έχετε βρεθεί σε φάση που να πείτε ότι «πότε ξανά υποχώρηση;»

Φυσικά και δεν θα το πείτε, γιατί όλοι έχετε βρεθεί εκεί.

Μπορεί πάντα όταν είσαι σε μια τέτοια κατάσταση να βρεις κάτι ιδανικό, που να σε γεμίζει και να δέχεται τα όρια σου, και τότε να κάνεις μια κίνηση για να δοκιμάσεις το κάτι παραπάνω.
Επειδή όμως αυτό είναι σπάνιο, επειδή δεν θέλεις να μπλέξεις τον άλλον –αν έχεις έστω και λιγάκι φιλότιμο– κι επειδή γενικά ρε αδερφέ θες να αράξεις με την πάρτη σου, καταλήγεις και του λες «θέλω να μείνω μόνος μου αυτήν την περίοδο».

Ειλικρινές, λιτό και χωρίς φιοριτούρες.

Με μια λέξη: αληθινό.


Εσείς τι πιστεύετε? Εγώ μάλλον με την ταύτιση της κοπέλας πάω περισσότερο. Αν παρουσιαστεί κάτι πολύ καλό είτε είσαι ελεύθερος είτε σε προβληματική σχέση θα πας προς τα εκεί.

Πολύ ωραίο θέμα. Καταρχάς οι άνθρωποι ναι μεν είναι κοινωνικά ζώα και απαιτούν την κοινωνική και ερωτική επαφή, αλλά λόγο πολλών ερεθισμάτων και καταστάσεων στις μέρες μας, πολλοί άνθρωποι καταλήγουν να είναι μοναχικοί. Σε αυτό μπορεί να φταίνε πολλές καταστάσεις και εμπειρίες που έζησαν, άσχημες δηλαδή, ο λίγος ελεύθερος χρόνος και φυσικά το χειρότερο από όλα που έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, η κατάθλιψη με τα πολλά παρακλάδια της.

Το να θες να μείνεις μόνος μετά από μια σχέση το βρίσκω φυσιολογικό. Είτε επειδή προσπαθείς να ξεπεράσεις τον/την πρώτην, είτε γιατί θες να ηρεμήσεις από αυτό που έζησες μέχρι να μπορέσεις να προχωρήσεις. πχ ένας φίλος μου που χώρισε πριν κάνα μήνα μετά από 2 περίπου χρόνια τώρα που μιλάγαμε ήθελε να μείνει μόνος για ένα διάστημα. Γνώρισε μια κοπέλα που του άρεσε εμφανισιακά αλλά δεν θέλει να προσπαθήσει κάτι, γιατί το θεωρεί κακό timing. Με κάποια άτομα που έχω συζητήσει θεωρούν το διάστημα του "θέλω να μείνω μόνος"-"θέλω να ξεπεράσω την προηγούμενη σχέση", δηλαδή το διάστημα που πρέπει να περάσει για να προχωρήσεις περίπου στους 5-7 μήνες. Αρκετά μεγάλο, αλλά εξαρτάται πάντα τι έζησες και πόσο εύκολο είναι να προχωρήσεις. Δεν είναι πάντα εύκολο.

Θεωρώ ότι δύσκολα βρίσκεις κάτι καλό και αξιόλογο. Πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο να γνωρίσεις άτομο που πέρα από το να ταιριάξεις, να υπάρχει κατανόηση και υποχωρήσεις σε κάποια θέματα και από τους δύο και δεν θα πρέπει να είσαι ή να προσπαθείς να είσαι σε σχέση με κάποιον/κάποια απλά και μόνο επειδή πρέπει να είσαι. Δεν ξέρω πως ήταν παλαιότερα, αλλά στις μέρες μας δύσκολα βρίσκεις πραγματικά αξιόλογα άτομα, όχι μόνο για σχέση αλλά και για φίλους. Όπως λέει και το τραγούδι:
"Some of them want to use you
Some of them want to get used by you
Some of them want to abuse you
Some of them want to be abused."

Αυτό που ίσως προβληματίζει τους περισσότερους είναι ίσως η απόρριψη ή το να ζήσει ξανά κάτι άσχημο όπως με προηγούμενη σχέση. Αν δεν προσπαθήσεις, αν δεν δώσεις ευκαιρία στον άλλο να τον γνωρίσεις και να σε γνωρίσει δεν θα το μάθεις ποτέ.
Καταλήγω δηλαδή στο ότι ισχύουν και τα 2 που λέει το αρχικό ποστ. Μπορεί και να κοροιδεύεις τον εαυτό σου, στη προσπάθεια να προχωρήσεις και να ξεπεράσεις ή όντως να χρειάζεσαι χρόνο, αλλά σίγουρα μπορεί να είναι και απόφαση ατόμου να ζήσει έτσι, για μικρό ή όχι χρονικό διάστημα.

Η συμβουλή της Χριστιάνας "Αν αρχίσεις να φεύγεις και δεν σε γυρίσει κανείς πίσω, φύγε ακόμα πιο μακριά." είναι πραγματικά εξαιρετική. Δεν χρειάζεται να χαλιέσαι για άτομα που δεν σου δίνουν σημασία, αυτοί/αυτές χάνουν.

Καταπληκτικό θέμα ανοίξατε παιδιά!
Θέλω απλά να αναφέρω το εξής για αυτούς(τουλάχιστον της ηλικίας μου(17)~αγόρια μόνο :Ρ) που "δεν το'χουν με τις γκόμενες"...
1)Αν δεν φας 174829 άκυρα δεν πρόκειται να μάθεις ποτέ! Μόνο αν αποτύχεις θα καταφέρεις να μάθεις τι φταίει ώστε να βελτιωθείς.
2)Το να βρεις κοπέλα (στην ηλικία μου πάντα ^_^) είναι το πιο εύκολο πράγμα όσο άσχημος και χαζός αν είσαι. Απλά είσαι ο εαυτός σου και μιλάς όλη την ώρα για ό,τι να΄ναι . Στα κορίτσια αρέσει το ανούσιο μπλα-μπλα(μιλάμε για ηλικίες 15-20 χρονών πάντα). Βέβαια το δύσκολο δεν είναι να αποκτήσεις "γκόμενα" αλλά να βρεις κάποια που θα σου αρέσει.
Αυτά τα λίγα και απλά ήθελα να πω εγώ απ'τα λίγα που ξέρω.
Τώρα περιμένουμε τον καρδιοκατακτητή Μάνο Γρυπάρη να μας πει κι αυτός τη γνώμη του για το θέμα :Ρ

Ωραία κουβέντα ανοίξατε πάλι.Αφού είναι έτσι ας πω κι εγώ τη μ@λ@κι@ μου!
Καταρχάς να πω τι πιστεύω για τη μοναχικότητα και τη συντροφικότητα.Παντού γύρω μου βλέπω ανθρώπους που προσπαθούν απεγνωσμένα να μπούν σε μια σχέση για μη νιώθουν μόνοι.Γιατί φοβούνται να μείνουν μόνοι.Εδώ και χρόνια υπάρχει στον άνθρωπο η εντύπωση οτι δε μπορεί να ζήσει χωρίς σύντροφο.Η αυτοεκτίμηση και το να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου είναι κάτι δύσκολο σε έναν κόσμο που,γονείς και κοινωνία σε θέλουν να ζείς με τους δικούς τους κανόνες.Αν όμως κάποιος τα καταφέρει θα μπορέσει να δεί πόσο δυνατός και χαρούμενος μπορεί να είναι με αυτό που είναι ο ίδιος και αυτά τα λίγα κι όμως σημαντικά που έχει στη διάθεση του.Όταν κάποιος αγαπήσει αληθινά τον εαυτό του μπορεί να αγαπήσει αληθινά και τους άλλους.Έχει σιγουριά,αυτοπεποίθηση.Αυτό είναι και το μυστικό του πως να ρίξεις μια γκόμενα για παράδειγμα.(Αυτό είναι για τους φίλους του tony χαχαχαχα!Δώστε προσοχή! )
Ότι νιώθεις για τον εαυτό σου,το ίδιο εκπέμπεις προς τους άλλους.Αν νιώθεις ελκυστικός,σε βλέπουν ελκυστικό και οι άλλοι.Λόγω της αυτοπεποίθησης και της άνεσης που αισθάνεσαι εκείνη την ώρα.Έτσι λειτουργεί η έλξη.Το θέμα είναι όμως οτι δεν ελκύεις αυτούς που θέλεις εσύ.Θα πρέπει να το δεχτείς αυτό.

Η συντροφικότητα είναι κάτι ωραίο όταν και οι 2,3,4,100 άνθρωποι είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους και με τον σύντροφο τους,ξέρουν τι θέλουν,δεν εκβιάζουν καταστάσεις,δεν προσπαθούν να ελέγξουν τον άλλο.Σέβονται και εμπιστεύονται τον σύντροφο τους και τις επιθυμίες του όποιες κι αν είναι αυτές.Η συντροφικότητα δεν είναι όμως κάτι αναγκαίο.Αν πράγματι εκτιμάτε τον εαυτό σας και τον χρόνο που αφιερώνετε σ'αυτόν,τότε προσέχετε πολύ ποιόν βάζετε στη ζωή σας.Και μη φοβάστε να φεύγεται απο άτομα η σχέσεις που δεν σας κάνουν καλό.

Σας αφήνω με αυτό για το τέλος.
- When we cannot bear to be alone, it means we do not properly value the only companion we will have from birth to death—ourselves. ~ Eda LeShan

Ωραιο το θεμα φυσικα αλλα θελει πολλη αναλυση και τωρα βαριεμαι λιγο. Ευτυχως που ο Prophet παραπανω εκανε μια πολυ ευστοχη τοποθετηση που καλυψε περιπου το 50% απ'οτι θα εγραφα και με εβγαλε καπως απ το διλλημα να γραψω κατι η οχι. Θελει τοση εξηγηση αυτο το ζητημα που δεν φτανουν ουτε 5 σελιδες κειμενου για να μπουν ολα σε μια σωστη βαση. Οι παραγοντες που επηρεαζουν τις σχεσεις των 2 φυλλων ειναι τοσοι οσο δεν φανταζεται κανεις. Ας αφησω τα υπολοιπα για αργοτερα.

Το συγκεκριμένο θέμα είναι καταπληκτικό επειδή μας αφορά όλους και όλες 24/7. Συμφωνώ οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως με την άποψη της κοπέλας διότι θεωρώ ότι το να θέλει να μείνει άντρας ή γυναίκα μόνος/μόνη είναι μια θλιβερή δικαιολογία για να καλύψει ψυχολογικά προβλήματα ή σκέτο ψέμα. Ο οργανισμός του ανθρώπου είναι δομημένος ώστε να έχει ανάγκη σε βιολογικό επίπεδο το έτερον ήμισυ δίπλα του, επιζητά την συντροφικότητα και την επαφή με όλα τα έμβια όντα με τα οποία μοιράζεται την ίδια κοσμική ενέργεια. Οποιοσδήποτε λέει ότι θέλει να μείνει μόνος δείχνει ξεκάθαρα πως η βιοενέργεια του δεν λειτουργεί σωστά και έτσι ξεκινούν όλα τα ψυχολογικά και τα ψυχοσωματικά προβλήματα.

Συμφωνώ με την Χριστιάνα για τις δύο κατηγορίες κοριτσιών που απορρίπτουν αβέρτα και τα τέστ που ανέφερε (γνωστότερα σαν shit tests) δίνουν και παίρνουν, ειδικά όταν μιλάμε για όμορφες κοπέλες με μεγάλη ζήτηση. Τα shit tests είναι ένας λειτουργικός τρόπος για να γίνεται το "ξεσκαρτάρισμα" μεταξύ των ατόμων με τα οποία φαίνεται να έχουμε μέλλον και εκείνων που δεν μας ενδιαφέρουν καθόλου, μάλιστα τα χρησιμοποιούμε συχνά και εμείς οι άντρες αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα για ευνόητους λόγους. Στέκομαι λίγο σε αυτά διότι η λανθασμένη τους χρήση οδηγεί σε απόρριψη και κατά συνέπεια σε εντατικοποίηση του προβλήματος της μοναξιάς. Το να κάνω shit test σε μια κοπέλα που δεν ξέρω από που κρατάει η σκούφια της και έχει περίεργη συμπεριφορά επιβάλλεται αλλά το να το κάνω σε μια καλλιεργημένη, όμορφη και έξυπνη γυναίκα (σκεφτείτε για παράδειγμα την Cate Blanchett) ο μόνος που θα φάει "shit" τελικά είμαι εγώ χάνοντας μια απίστευτη ευκαιρία αφού σιγά η εκάστοτε Cate να μην έχανε τον χρόνο της για να παίζει πνευματικά παιχνίδια μαζί μου.

Συμφωνώ τέλος με τον prophet στα λεγόμενα του για την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση που είναι απαραίτητες για μια υγιή ζωή αλλά για εμένα δεν έχουν σχέση με την μοναξιά που είναι εντελώς αφύσικη και ξένη προς τον βιολογικό μας πυρήνα. Η καλύτερη λύση είναι να συνεχίσουμε όλοι μας να ψάχνουμε αυτό που τραβάει η ψυχή μας και να μην απογοητευόμαστε από τις οποιεσδήποτε αποτυχίες διότι όπως είπε και η Ραίνα έχει πολλά μαγαζιά ο δρόμος και μερικά κρύβουν αμύθητους θησαυρούς που δεν μπορείς να τους διακρίνεις από την βιτρίνα.

Θα συμφωνήσω με τον the_prophet1987 και επίσης να προσθέσω πως άλλο πράγμα είναι η συντροφικότητα και άλλο η έγγαμη συμβίωση.

Μεγάλο ποσοστό γυναικών όταν φτάνουν σε κάποια ηλικία συνήθως απο τα 25 και μετά θέλουν να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά.

Εμείς απο την άλλη,υπάρχουν φορές που για διάφορους λόγους δεν ενδιαφερόμαστε να προχωρήσουμε στην έγγαμη συμβίωση.Γιατί ο γάμος δεν προϋποθέτει απλά την αγάπη,η οποία είναι απαραίτητη βέβαια αλλά και να μοιράζεσαι τα πάντα με την σύντροφο σου και φυσικά υποχρεώσεις σε πολλούς τομείς.

Δεν είναι όλα ρόδινα όσο φαίνονται,ούτε μια συμβίωση ειδικά έγγαμη είναι μόνο φιλιά,σεξ και όλες αυτές οι αισθητικές απολαύσεις που ζηλεύουμε στα ζευγάρια.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποια ζευγάρια να χωρίζουν.

Αυτά τα λίγα ήθελα να προσθέσω,πάνω σε αυτό το θέμα για την ώρα.

Νταξ, είχαμε ανοίξει κάποτε ένα τρολοθέμα με παρόμοιο περιεχόμενο, το οποίο κατέληξε σε σαπουνόπερα. Κάποιοι παλιοί το θυμούνται (Boss, Zaratoth, Thunderhawk εσάς κοιτάζω). Πάντως καλά είστε εδώ, συνεχίστε να τα λέτε όπως τα νιώθετε.

Prince ασε καλύτερα να μη πω τι πιστεύω για το γάμο γιατί θα βγούμε off topic!