Reviews written by Axilleas Loizidis

Το Green Hell είναι ένα σχετικά καλό Survival αν και κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να γίνει καλύτερο. Μας μεταφέρει σε μια άγρια ζούγκλα και σας ζητείται να τα βγάλετε πέρα. Τα γραφικά είναι τόσο καλοφτιαγμένα που σας κάνουν να αισθάνεστε πως είστεο ίδιος στην ζούγκλα. Με εντυπωσίασε επίσης το σενάριο μιας και σε συγκλονίζει απο το πρώτο κιόλας λεπτό του παιχνιδιού. Όσο αφορά τον χειρισμό και το game mechanics είναι σχετικά εύκολα και απλά για όλους.



Στο παιχνίδι όποιος δώσει λίγο περισσότερη προσοχή μπορεί να δει ότι υπάρχει άφθονο νερό και tips. Το νερό το έχουμε ανάγκη για να μην αφυδατωθεί. Τα tips μπορούμε να τα σταματήσουμε μιας και σε αρκετούς μπερδεύει το κάτω μέρος της οθόνης με τους υπότιτλους των διαλόγων. Δυστυχώς στην αρχή όμως του παιχνιδιού θα πρέπει να τα δούμε και αυτό επειδή δίνει χρήσιμες πληροφορίες που δεν μας τα δείχνει το tutorial.



Τα αλλα θετικά του παιχνιδιού που μου άρεσαν ήταν ότι σου δείχνει τι πρέπει να κάνεις σχετικά νωρίς στο παιχνίδι και το άλλο θετικό για εμένα ήταν ο ήχος που φέρνει πραγματικό. Το αρνητικό που είδα και δεν μου άρεσε ιδιαίτερα είναι ότι υπάρχουνπολλά bugs στο παιχνίδι

Το Darksiders Genesis για εμένα ήταν ένα σχετικά καλό παιχνίδι αν και περίμενα κάτι παραπάνω . Ένα απο τα πολλά που δεν μου άρεσε στο παιχνίδι ήταν ότι είχε λίγα abilities. Αυτό που μου άρεσε στο παιχνίδι είναι το σύστημα με τα levels. 
 
Το Darksiders Genesis εξιστορεί οτι έχει γίνει πριν από τον πρώτο τίτλο του Darksiders, όπου οι Nephilim σφάζονται στην Eden από εντολή το Council στους Horsemen. Ο Strife και ο War θα πρέπει να βρουν τον Lucifer και τους δαίμονες του πριν καταστρέψουν τον κόσμο. Τα δύο αδέρφια θα πρέπει να μαζέψουν πληροφορίες, να σκοτώσουν τα τέρατα και να βάλουν τέλος σε όλο αυτό. Αυτά πάνω κάτω για το story του παιχνιδιού. 
 
Όσο αναφορά τα θετικά και τα αρνητικά που είδα στο παιχνίδι. Ένα μεγάλο θετικό του παιχνιδιού είναι το Co-Op που μπορείς να παίξεις και με φίλους και μου άρεσε το level system. Το αρνητικό που είδα ήταν ότι θα μπορούσαν να έχουν λίγο καλύτερα abilities ίσως και περισσότερα. 

Το Tom Clancy's Ghost Recon είναι ένα tactical shooter από την Ubisoft. Στη σειρά, ο παίκτης είναι υπεύθυνος για μια φανταστική, νεοσύστατη ομάδα στρατιωτών ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ από την Delta Company, 1ο Τάγμα, 5η Ομάδα Ειδικών Δυνάμεων  που βρίσκεται στο Fort Bragg. Συχνά αναφέρονται ως "the Ghosts". Οι ρόλοι τους είναι σαν άλλες δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων του πραγματικού κόσμου, στις οποίες οι λειτουργίες τους έχουν υψηλή βαθμολογία. Στο Tom Clancy's Ghost Recon: Future Soldier δείχνει ότι η μονάδα Ghost έχει πολλαπλά σχέδια και είναι μέρος της JSOC και είναι επίσης γνωστή ως Specialized Tactics Group σαν πραγματικές μονάδες JSOC όπως το Delta Force και η SEAL Team Six.



Γενικά η γνώμη μου για το παιχνίδι δεν είναι και τόσο θετική μιας και έχει διάφορα θέματα. Αρχικά στον οπλισμό που δίνω μεγάλη σημασία μπορείτε να έχετε δυο βασικά όπλα και ένα εφεδρικό περίστροφο. Αυτο που δεν μου άρεσε όμως ήταν οι δυνατότητες αναβάθμισης. Δεν υπάρχει κάποιο που να μην μπορείς να περάσεις εάν δεν αγοράσεις κάτι από το store. Φυσικά δεν θα μπορούσα να μην πω για τα πολλά bugs και glitches που είχε το παιχνίδι τα οποία δεν θα έπρεπε να έχει ένα τέτοιο παιχνίδι απο μια τέτοια εταιρεία.



Τα θετικά που μπορώ να πω για το παιχνίδι και που μου άρεσαν ήταν ο ρεαλιστικός ήχος ηδικά στους χαρακτήρες, είχε αρκετές αποστολές και είχε αρκετό οπλισμό.

Το τέταρτο μέρος της σειράς AC μας τοποθετεί στην "Χρυσή" εποχή της πειρατείας, κάπου στο 1715. Εκεί όπου το κυνήγι του θησαυρού, το αέναο μεθύσι με ρούμι και τα ρεσάλτα, αποτελούσαν τρόπος ζωής. Μπορεί η απόδοση της εποχής αυτής μέσα στον τίτλο να επικαλείται έναν ανάλαφρο και φωτεινό τρόπο παρουσίασης, όμως το σίγουρο είναι πως τόσο η χρονολογία όσο και οι συνήθειες των πειρατών ταιριάζουν εξαιρετικά σε έναν τίτλο AC. Άλλωστε, πολλά παιχνίδια έχουν προσπαθήσει να μας μεταφέρουν στην συγκεκριμένη εποχή, χωρίς να καταφέρουν να ξεχωρίσουν στις καρδιές μας.

Το Assassin's Creed IV: Black Flag, ουσιαστικά αποτελεί το prequel του προκατόχου του, αφού αφηγείται τις πειρατικές ιστορίες του παππού του Connor, που ακούει στο όνομα Edward Kenway. Ο Edward είναι ένας χαρακτήρας εντελώς διαφορετικός από όλους τους περασμένους πρωταγωνιστές της σειράς, όπως και από πολλούς γνωστούς πειρατές που έχουν περάσει από την ιστορία και την μεγάλη οθόνη. Ο εν' λόγω καπετάνιος ηγείται της κεντρικής ιστορίας, αποτελώντας μια από τις πιο συμπαθείς και εμβληματικές περσόνες που έχουν παρελάσει από το cast του παιχνιδιού. Ο Edward ωστόσο, δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τον αγώνα μεταξύ των Assassin's και των Templars, ούτε για κάποια άλλη φιλοσοφία του δόγματος. Το μέγεθος της αδιαφορίας του όμως, το καταλαβαίνουμε από την πρώτη κιόλας σκηνή του παιχνιδιού, όπου η πρώτη μας επαφή με τον Edward γίνεται καθώς εκείνος κυνηγάει έναν Assassin. Αφού τον σκοτώσει, του κλέβει τα ρούχα, προχωρώντας προς μια ομάδα ανδρών με σκοπό να παραδώσει κάποιες ευαίσθητες πληροφορίες, με αντάλλαγμα ένα πενιχρό ποσό χρημάτων. Όπως είναι προφανές λοιπόν, στις φλέβες του νέου μας πρωταγωνιστή δεν ρέει το καθαρό αίμα ενός Ασσασίνου, ενώ δεν θα διστάσει να προδώσει ή να σκοτώσει κάποιον, στην περίπτωση που το αντάλλαγμα ικανοποιεί το πουγκί του. Αρκετά αργότερα βέβαια αυτό αλλάζει, όπως και η θέση του ήρωα μέσα στην ιστορία, αφήνοντας όμως πολλά αδιευκρίνιστα ερωτήματα τα οποία, ίσως απαντηθούν σε επόμενους τίτλους.

Το υγρό στοιχείο κυριαρχεί σε αυτό τον τίτλο, αλλάζοντας κατά πολύ το gameplay του παιχνιδιού, φέρνοντας την ξηρά σε δεύτερη μοίρα. Αυτό σίγουρα αποτελεί μια μεγάλη ανανέωση, ενώ δεν παραλείπονται οι γνωστές action, stealth και platforming αξίες που κουβαλάει το όνομα Assassin's Creed. Ταξιδεύουμε λοιπόν στην Καραϊβική, τον πόλο έλξης των πειρατών και των κουρσάρων. Το setting της περιοχής αποδίδεται με εξαιρετική λεπτομέρεια και καλοδουλεμένα textures, ενώ δεν απουσιάζουν και οι γνωστές φυσιογνωμίες από την ιστορία, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε η σειρά. Έτσι λοιπόν, αρκετοί γνωστοί πειρατές κάνουν την εμφάνιση τους στο Black Flag όπως ο Μαυρογένης και ο Charles Vane.​ ​

Ο πρωταγωνιστής στο Assassin's Creed IV: Black Flag καλείται να εξερευνήσει καλοσχεδιασμένες περιοχές όπως η Αβάνα, η Nassau, το Kingston, ναούς των Maya και πολλά μικρά νησιά. Όπως κάθε sandbox game που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και το AC4 προσφέρει έναν εξαιρετικά μεγάλο ανοιχτό κόσμο για εξερεύνηση, με μια αξιόλογη ποικιλία από side quests αλλά και ανυποψίαστους περαστικούς για pick-pocketing. Στο Assassin's Creed IV: Black Flag, ακόμα και μετά από 50 ώρες gameplay, θα ανακαλύψετε καινούρια νησιά και τοποθεσίες που δεν είχατε ξαναπεράσει, πράγμα που θα χαροποιήσει ιδιαίτερα τους οπαδούς του looting.​

Ψάρεμα, κυνήγι, καπετανιλίκι, κανονιές και κολύμπι είναι μερικές μόνο από τις δραστηριότητες του παίκτη όσoν αφορά τις θαλάσσιες περιοχές. Η ξηρά είναι γνώριμη, ενώ κρατά σταθερές τις αξίες του ανελέητου τρεξίματος, των stealthy εξοντώσεων, καθώς οι θάμνοι και ο έξυπνος σχεδιασμός των περιοχών ενδείκνυνται για leaps of faith, σκαρφαλώματα και κάθε είδους ταρζανιά που απαιτείται κατά την διάρκεια των καταδιώξεων.

Ας έρθουμε όμως για λίγο στο παρόν και φυσικά δεν εννοώ άλλον από τον κόσμο του Animus. Σε κάθε τίτλο της σειράς καλούμαστε να αναβιώσουμε τις αναμνήσεις των προγόνων του Desmond Miles. Στο Black Flag λοιπόν, αυτή η διαδικασία διαφοροποιείται λίγο, μέσω της εταιρείας Abstergo. Η εν' λόγω εταιρεία διερευνά τις αναμνήσεις των ανθρώπων της εποχής του 18ου αιώνα, με σκοπό να δημιουργήσει προϊόντα ψυχαγωγίας με ιδιαίτερο ρεαλισμό και ακρίβεια γεγονότων για την απόδοση της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου. Έτσι λοιπόν, εμείς αναλαμβάνουμε τον ρόλο του Sample 17, ο οποίος εργάζεται στην Abstergo αναβιώνοντας τις μνήμες του Desmond μέσα από τον παππού του, Edward Kennway. Στο σημείο αυτό, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως η συγκεκριμένη προσθήκη στην πλοκή του παιχνιδιού είναι αρκετά εύστοχη, δίνοντας μια νέα πνοή στην περιήγηση του Animus. Πολλές και χορταστικές είναι οι αποστολές της Abstergo, οι οποίες φυσικά δεν είναι υποχρεωτικές, αλλά επιβραβεύουν καλά τον παίκτη. Για παράδειγμα, σε μια άκρως απαιτητική αποστολή από αυτές έπρεπε να σκοτώσουμε τέσσερις εχθρούς στην σειρά, χρησιμοποιώντας τα gold pistols, πράγμα που προϋπέθετε αρκετά βήματα μέχρι να πετύχουμε τον στόχο μας. Στο τέλος όμως, τα αντικείμενα που ξεκλειδώθηκαν μας έκαναν να ξεχάσουμε τους κόπους μας. ​

Παρ' όλο που οι τοποθεσίες είναι έξυπνα σχεδιασμένες και ο χειρισμός του χαρακτήρα φαίνεται ισορροπημένος και ιδανικός για τις απαιτήσεις των αποστολών, ο συνδυασμός του free run με την ταυτόχρονη αναπήδηση για την μετάβαση του χαρακτήρα από στην απέναντι πλευρά, μοιάζει με απαιτητικό combo σε fighting game, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Πέρα από τις αξιοσημείωτες προσθήκες και βελτιώσεις του gameplay, κάποια μελανά σημεία επιμένουν να παραμένουν στον τίτλο, υπενθυμίζοντας μας φωτογραφικά τις στιγμές που αγανακτούσαμε με τους προκατόχους του. Στα πλαίσια κάποιας αποστολής, για παράδειγμα, καλούμαστε να συλλέξουμε πληροφορίες από κάποιους εχθρούς, παρακολουθώντας τους κρυφά και κρατώντας αποστάσεις ασφαλείας μέχρι να αναφέρουν τα δεδομένα που μας αφορούν. Ποτέ όμως δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να διαθέσουμε πέντε και δέκα λεπτά ακολουθώντας και ακούγοντας κάθε ανούσια συζήτηση των ακολούθων μέχρι την επίμαχη πληροφορία; Αυτό μάλλον είναι ένα ερώτημα που θα παραμείνει ανεξήγητο και σε αυτόν τον τίτλο.

Ένα αρκετά ενδιαφέρον στοιχείο του Assassin's Creed IV: Black Flag αποτελεί η αλληλεπίδραση των καιρικών συνθηκών με τον χειρισμό του χαρακτήρα μας. Το σύστημα μάχης και κάλυψης ωστόσο, παραμένει στα ίδια επίπεδα με τους προκατόχους, ενώ το επίπεδο της νοημοσύνης των εχθρών παρ' όλη την φαινομενική βελτίωση, επιμένει να διατηρεί χαμηλό δείκτη. Παρ' όλα αυτά, ο Edward ανα πάσα στιγμή δεν θα διστάσει να αγνοήσει επιδεικτικά κάθε εχθροπραξία ή άλλη δραστηριότητα γύρω του και να σαλπάρει για άλλα μέρη με το Jackdaw (το καράβι του), άλλωστε τα χρυσά σεντούκια και το κυνήγι θησαυρού μονοπωλούν μόνιμα στο μυαλό του. Το χιούμορ του χαρακτήρα (έστω και επιτηδευμένο κάποιες φορές) σε συνδυασμό με την τόλμη της Ubisoft να ρισκάρει, διακωμωδώντας έμμεσα κάποιες τάσεις της εποχής, δίνει μια ακόμα ευχάριστη πινελιά στον τίτλο.

Τα γραφικά του Black Flag φοράνε τα καλά τους, αφού οι βελτιώσεις και ο ρεαλισμός εντυπωσιάζουν. Τα περιβάλλοντα έχουν σχεδιαστεί λεπτομερώς με ιδιαίτερο μεράκι και αυτό φαίνεται σε κάθε μας βήμα. Όλες οι μεγάλες πόλεις της Καραϊβικής έχουν έντονο το άρωμα της εποχής, ενώ ακόμα και οι διαφοροποιήσεις στην κουλτούρα της κάθε πόλης αποτελούν την λεπτομέρεια που κάνει τον πρωταθλητή. Η ομάδα ανάπτυξης ασχολήθηκε επισταμένα με κάθε texture, φέρνοντας στα μάτια μας ένα σαγηνευτικό οπτικό αποτέλεσμα. Τα εφέ του υγρού στοιχείου όπως η αντανάκλαση, η κίνηση και ο παφλασμός των κυμάτων της θάλασσας αποδόθηκαν με εξαιρετικό ρεαλισμό, μετατρέποντας κάθε σκηνικό σε card postal. Πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να χαζεύει τα χρώματα του ουρανού κατά την διάρκεια ενός ηλιοβασιλέματος στον κρυστάλλινο ωκεανό, καθώς η camera απομακρυνόταν από τον χαρακτήρα.

Εξίσου καλή δουλειά έχει γίνει και στον ηχητικό τομέα, άλλωστε πάντα απολαμβάναμε τις κέλτικες μελωδίες του τίτλου, ακόμα και κατά την διάρκεια της πλοήγησης μας στο κεντρικό μενού. Όμως με σιγουριά θα λέγαμε πως το Black Flag διαθέτει το καλύτερο soundrack όλων των τίτλων της σειράς. Πέρα από την ποιότητα των επικών κομματιών, περιέχονται και εξαιρετικά πειρατικά τραγούδια τα οποία σιγοτραγούδησα και εκτός του παιχνιδιού. Ο υποδειγματικός τρόπος που συνοδεύει η μουσική τις επικές στιγμές δράσης, σε συνδυασμό με τους ρεαλιστικούς και χαλαρωτικούς ήχους της φύσης θα λέγαμε οτι κάνουν το ακουστικό κομμάτι του τίτλου ακαταμάχητο.

Το Voice Acting κρατάει και αυτό υψηλό δείκτη, παρ' όλο που περιμέναμε μια καλύτερη δουλειά στο lip-sync των χαρακτήρων. Ωστόσο, πέρα από τις κουραστικές φλυαρίες των φρουρών κατά την διάρκεια της προσπάθειας μας να αποσπάσουμε μια συγκεκριμένη πληροφορία, δεν έχουμε άλλο παράπονο. Το casting των voice actors ήταν πολύ εύστοχο, αποδίδοντας ακριβώς την φωνή που θα περιμέναμε από κάθε χαρακτήρα. ​

Όσον αφορά το multiplayer, δεν έχουμε πολλά να πούμε αφού είναι πανομοιότυπο με όσα έχουμε δεί κατά καιρούς στην σειρά, κρατώντας την ίδια λογική συνύπαρξης παικτών και NPCs μέσα σε μία πόλη. Σε γενικές γραμμές δεν θα λέγαμε πως το εν' λόγω mode ήταν ποτέ ένας από τους βασικούς λόγους που κράτησαν το ενδιαφέρον μας για το παιχνίδι και το ίδιο θα πούμε και τώρα. Νέα game modes και maps κάνουν την εμφάνιση τους, ωστόσο το Naval Multiplayer λάμπει δια της απουσίας του σε αυτό τον τίτλο. Η μόνη προσθήκη στο multiplayer mode είναι το Game Lab, μέσα στο οποίο οι παίκτες έχουν την δυνατότητα να τροποποιήσουν τα υπάρχοντα game modes (εκτός του Wolfpack), αφήνοντας την δική τους ιστορία.

Ο εξαιρετικός κόσμος του Assassin's Creed IV: Black Flag υπόσχεται να μας κρατήσει απασχολημένους για πολλές ώρες, περισσότερες από κάθε άλλο προκάτοχο του. Ο Edward κλέβει την παράσταση σε κάθε ευκαιρία, ενώ η πολυποίκιλη δράση και ο τεράστιος ανοικτός κόσμος προκαλούν για ατελείωτες εξερευνήσεις. Καλύψτε λοιπόν το ένα μάτι, βάλτε τον παπαγάλο στον ώμο, ένα ποτήρι ρούμι στο τραπέζι και ετοιμαστείτε να σαλπάρετε στα γάργαρα νερά της Καραϊβικής...

18 χρόνια πέρασαν από την πρώτη παρουσία του Agent 47 και φέτος ο δημοφιλής δολοφόνος έρχεται πιο ανανεωμένος από ποτέ, με νέες αποστολές. Στο νέο Hitman θα πρέπει να γυρίσετε τον κόσμο και να δολοφονήσετε διάφορους και να φτάσετε τελικά στο να κυνηγήσετε τον Shadow Client ο οποίος διαχειρίζεται έναν μισθοφορικό στρατό.



Στο Hitman 2 συναντάμε διάφορες μεταμφιέσεις και διάφορα modes στα οποία μπορείτε να παίξετε. Ο Agent 47 μας θύμισε φέτος το Assassin's Creed μιας και όταν μπαίνει στο πλήθος χάνεται μέσα σε αυτό. Μέσα στο παιχνίδι ο Agent 47 αρπάζει τα αξεσουάρ και τα ρούχα των περαστικών με αποτέλεσμα να μπορεί να μεταμφιεστεί σε ότι θέλει. Θα τον δούμε να ντύνεται αστυνομικός, κηπουρός και ζωγράφος. Ένα καλό στο παιχνίδι είναι ο χάρτης ο οποίος είναι αναλυτικός και σχεδιασμένος με την τελευταία λεπτομέρεια. Θα δούμε επίσης αρκετή δράση και φόνους από τον Aegent 47 όπως και τεράστιες και βίλες πλουσίων, αλλά και καθρέφτες στους οποίους μπορούμε να δούμε το avatar μας.



Μέσα στο Hitman 2 υπάρχουν και διάφορα challenges με τα οποία παίρνετε xp για να ανεβάσετε level στο προφίλ σας. Εκτός από τα challenges μπορείτε να πάρετε xl εκτελώντας όλες τις δραστηριότητες ενός συνεπούς εκτελεστή. Κρύβετε τα θύματα, μεταμφιέζεστε, ξεκλειδώνετε πόρτες και άλλους διάφορους τρόπους που σας δίνουν άφθονο πλούτο.



Το Hitman 2 στο PS4 όπου το έπαιξα αποδίδει ομαλά στα 30 frames per second με 1080p ανάλυση. Σε κάποια σημεία υπάρχει μια μικρή πτώση στα frames αλλά όχι αρκετά μεγάλη ώστε να χαλάσει το παιχνίδι. Σε θέμα γραφικών τα animations είναι καταπληκτικά και αυτό φαίνεται σε σημεία όπου βλέπουμε τον Agent 47 να κάνει τις επικές του κινήσεις αλλά και το πόσο λεπτομερής είναι η κάθε κίνησή του. Όπως και στα modes έχουμε καλό σχεδιασμό και έχει προσεχθεί μέχρι και η τελευταία λεπτομέρεια. Τώρα σε θέμα ήχου αν και σε κάποια σημεία έχει κάποια μικρά θέματα, το Hitman 2 διαθέτει εξαιρετικά ηχητικά εφέ και voice acting. Όσον αφορά το gameplay, ο χειρισμός είναι σχετικά εύκολος. Τώρα όσον αφορά τα αρνητικά θα μπορούσε να έχει περισσότερα missions στο single-player campaign. καθώς θα πρέπει να αγοράσουμε τα missions του πρώτου Hitman.

Το My Memory of Us ειναι ένα παιχνίδι που κρύβει απο πίσω μια μεγάλη ιστορία φιλίας.  Ξεκινάει με ένα κοριτσάκι να πηγαίνει σε κάτι σαν βιβλιοθήκη και εκεί να συναντάει έναν παππού ο οποίος κάθεται ήσυχα. Στην συνέχεια βλέπουμε τον παππού να αφηγείται στο κοριτσάκι μια ιστορία που ήταν νέος και έκανε παρέα με ένα κοριτσάκι που της έμοιαζε αρκετά, μέχρι που μια μέρα ένας βασιλιάς ρομπότ έστειλε τους ρομποτικούς ακόλουθους του να καταστρέψουν την πόλη των ανθρώπων. Τα ρομπότ δεν συνήθιζαν τα επιτίθενται σε αθώους πολίτες, όσοι όμως είχαν ανάρμοστη συμπεριφορά  τους έβαφαν με κόκκινο χρώμα τα ρούχα. 

Το παιχνίδι όμως μας διδάσκει τι θα πει αληθινή φιλία η οποία κρατάει ακόμη και στις ποιο δύσκολες καταστάσεις και το περνάει με ωραία και θετικά μηνύματα. Επίσης πρέπει να πούμε πως ορισμένα γεγονότα του παιχνιδιού είναι πραγματικά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εκτός απο τα ρομπότ φυσικά. 

Το  παιχνίδι έχει πολλά puzzles σχετικά ειναι εύκολα για τους περισσότερους αν όχι όλους αλλά σε κάποια puzzles υπάρχει μια βαθμίδα δυσκολίας. Όσο αναφορά τον τεχνικό τομέα ειναι ένα φθηνό budget που περιέχει 2D σχέδια όπως και τα animations τα οποία είναι και αυτά φθηνά αν και αυτό το φθηνό κάνει ένα ποιο ωραίο περιβάλλον γύρω απο το παιχνίδι.

Ο Spider-Man είναι ένας από τους παλιότερους ήρωες της Marvel και από τους λίγους που είναι ακόμη διάσημος μετά από τόσα χρόνια από την δημιουργία του. Το Spider-Man φέτος πήγε αρκετά καλά σε θέμα πωλήσεων από τα παλιότερα παιχνίδια της σειράς κάτι που δεν το περίμενε κανείς, παρόλο που οι ταινίες του Spider-Man πηγαίναν καλά τα παιχνίδια δεν πηγαίναν καθόλου καλά γιατί άμα δούμε τα στατιστικά από τα παλιότερα παιχνίδια της σειράς θα δούμε μεγάλη διαφορά στους αριθμούς πωλήσεων, ίσως αυτό να οφείλεται στην τελευταία ταινία της Marvel το "Infinity War" που έδειξε τον Spider-Man να πρωταγωνιστεί στην ταινία.

Στο νέο παιχνίδι της Insomniac Games θα δούμε τον πρωταγωνιστή εντελώς διαφορετικό από αυτά που ξέραμε τόσα χρόνια. Στο νέο παιχνίδι θα δούμε έναν Peter Parker στα 23 του να δουλεύει στην κανονική του ρουτίνα ως βοηθός ενός επιστήμονα σε ένα εργαστήριο αλλά με το που ακούσει της σειρήνες των περιπολικών η δουλεία του ως Spider-Man ξεκινάει όπως ξεκινάει και μια νέα περιπέτεια για εσάς παίζοντας το παιχνίδι.

Σε θέμα με τα παλιότερα παιχνίδια της σειράς, στο νέο παιχνίδι θα δούμε ατελείωτα combos μιας και όσο παίζεται το παιχνίδι ξεκλειδώνετε νέες ικανότητες. Όσο αναφορά την άμυνα ο Spider-Man διαθέτει το spider-sense που αισθάνεται την αύρα και την απειλή των εχθρών του. Δηλαδή όταν σας πλησιάζει κάποιος με στόχο επίθεσης, βλέπετε μία αύρα γύρω από το κεφάλι του Spider-Man με αποτέλεσμα να έχετε την δυνατότητα να αντιδράσετε πατώντας τον κύκλο.